‘De gemeente eist dat wij genoegen nemen met een achteruitgang in de kwaliteit van ons leven, een permanente negatieve impact op onze financiële situatie en een verslechtering van onze woonsituatie, zodat er woningen voor andere mensen gebouwd kunnen worden.’ Dat schrijft een bewoner van de Peperstraat in een emotionele zienswijze waarin geen spaan heel wordt gelaten van de plannen voor sloop en nieuwbouw in de straat in het centrum van Zaandam.
Eigenaar Accres Real Estate wil 122 sociale huurwoningen slopen en er zo’n 460 woningen voor terug laten komen. Maar die zijn niet beschikbaar voor de huidige Peperstraatbewoners, aldus de zienswijze: ‘We worden afgeschreven en moeten ons boeltje pakken. Er is geen plan voor herhuisvesting. Terugkeer in het nieuwe project wordt op voorhand uitgesloten en huisvesting in de buurt is niet waarschijnlijk. We zullen al het moois op de laatste rustplaats van wat eens ons leven was alleen van afstand mogen bewonderen. Dit is ronduit deprimerend. Met vijftien jaar in de buurt hebben we contacten opgebouwd en vriendschappen met buren, we zorgen in de vakantie voor elkaars huisdieren, en helpen elkaar waar nodig. Belangrijke sociale connectie, waar als we moeten verhuizen niet veel van overblijft.’
Enorme impact
Alleen al de mededeling van wat komen gaat heeft voor veel stress gezorgd, aldus de bewoner. ‘Sloop heeft een enorme impact op de kwaliteit van ons leven. Ons hele leven wordt overhoop gehaald. Alle zekerheden, onze vertrouwde omgeving, bevriende buren, kortom alles wat een woning tot een thuis maakt zou in één klap vernietigd worden.’ Kennelijk is de reactie op deze zorgen ‘Begin maar overnieuw!’ ‘Maar we zijn geen starters of nomaden, we hebben niet alleen een rugzak en een telefoonoplader, ons huis dat is ons leven, we wonen hier prettig en zijn gevestigd, gewend en op ons gemak. Zaanstad wil dit alles vernietigen. We worden behandeld als lastige obstakels die in de weg staan van de vooruitgang. Maar waar is onze vooruitgang? De boodschap is: de gemeente Zaanstad heeft geen interesse in de bewoners, maar alleen in prestigeprojecten. De gemeente beschermt ons niet, en neemt geen verantwoordelijkheid voor ons leven en welzijn en wil koste wat het kost de hele straat slopen. Om de buurt te verbeteren moeten wij plaatsmaken – voor een koopkrachtiger publiek?’
Hoge kosten
De kans op een vergelijkbare woning voor dezelfde prijs is zo goed als nul, schrijft de bewoner. Dat heeft gevolgen voor de dochter die elk weekeinde thuiskomt, maar niet wordt erkend als huisgenoot. Een kleiner huis betekent afscheid nemen van spullen die in vijftien jaar tijd met hard werken bij elkaar gebracht zijn en die samen een thuis maken. Met weinig koopkracht en geen financiële reserves is verhuizen en herinrichten een somber vooruitzicht: de vergoeding hiervoor dekt maar een deel van de werkelijke kosten. ‘Bij elkaar een grote financiële strop. We werken allebei op uurbasis, niet op een vast salaris, het aantal uren dat we kunnen werken bepaalt dus ons inkomen. Minder beschikbare tijd staat gelijk aan minder inkomen. Inpakken, verhuizen, uitpakken en herinrichten kosten veel tijd en energie, dit gaat ten koste van potentiële werktijd en hiervoor is geen enkele compensatie.’
Waarheen?
Alle beschikbare woningen hebben bovendien een flink hogere huurprijs. ‘Met een hogere huur gaan we er financieel flink op achteruit. Dit is een permanente financiële achteruitgang van zeker tien procent van ons inkomen. Het zou ook onmogelijk worden om te sparen voor ons pensioen. Dit is een financiële terugval op alle fronten. Hoe moeten wij dat ooit inhalen? Er is ook nog eens een algemeen tekort aan beschikbare, betaalbare woningen. Er is daardoor geen enkele zekerheid of garantie dat we gelijkwaardige passende woonruimte vinden,’ aldus de bewoner. ‘Het argument is dat ons huis gesloopt moet worden omdat er een tekort aan woningen is. We moeten dus verhuizen naar woningen die er niet zijn.’
Vraagtekens
De schrijver van de zienswijze noemt dit ‘niet rechtvaardig, niet logisch en zeker niet sociaal’. Renovatie is niet door de gemeente onderzocht, hoewel hiervoor door de eigenaar wel plannen waren ingediend. Er worden daarom vraagtekens gezet bij de reden en de totstandkoming van deze plannen. ‘Hoe is het mogelijk dat de gemeente bij een ingrijpend plan als dit niet besefte dat er bewoners zijn? Hoe is dit hele idee dat sloop het enige toegstane scenario is überhaupt tot stand gekomen? Wat is de motivatie om renovatie per se af te wijzen? Er zijn een aantal duistere aspecten die opheldering kunnen gebruiken voordat de sloopkogel door ons huis gaat,’ aldus de bewoner. ‘Kennelijk heeft de heer Soeters in opdracht van de gemeente deze plannen ontwikkeld en gaat hij nu verdienen aan de uitvoering.’
Oproep
Wat heeft de plannenmakers bezield en waarom moet de straat geruimd worden voor ‘een beter publiek’? ‘Het is mensonterend,’ aldus de bewoner, die de gemeenteraadsleden oproept om hun ‘verantwoordelijkheid te nemen om de inwoners te beschermen’. ‘Neem maatregelen om de onterechte negatieve gevolgen voor onze woonsituatie en de financiële achteruitgang voor ons als bewoners te voorkomen. Anders sloopt u niet alleen ons huis, maar ons leven.’
