Woedende reactie Zaanse fracties op Amsterdamse onverschilligheid

Zo, Amsterdam heeft in elk geval niet besloten om geen woorden aan Zaanstad vuil te maken! Dat is de eerste reactie na een blik op de vele pagina's die de hoofdstedelijke wethouder van Ruimtelijke Ontwikkeling en Duurzaamheid Marieke van Doorninck nodig had voor een uitleg over het plan om enorme windturbines te plaatsen op onze gemeentegrens . Na lezing blijkt het tegendeel waar: Amsterdam heeft überhaupt geen boodschap aan Zaanse zorgen.

Dat concluderen ook de Partij voor Ouderen en Veiligheid, de PVV, het CDA, Democratisch Zaanstad en de VVD die op 4 maart tekst en uitleg willen van wethouder Annette Baerveldt. Die had vorige maand een gesprek met Van Doorninck, maar de laatste geeft er geen blijk van dat daarvan ook maar iets is blijven hangen. Of van de brief die de Zaanse gemeenteraad stuurde . Onze gemeente en haar bestuur worden door haar zelfs niet genoemd: er is in het schrijven alleen sprake van 'zorgen bij diverse bewoners van Amsterdam en omliggende gemeenten'. En dat is een gevalletje Nimby, volgens de Amsterdamse wethouder: de meerderheid van de Amsterdammers is positief over de ambitie voor meer windturbines in de eigen stad , maar 'het draagvlak onder bewoners is minder voor windturbines in de eigen woonomgeving'. Een beeld dat 'niet voorbehouden is aan Amsterdam'.

Uit een lange uiteenzetting over medezeggenschap en participatie blijkt dat een dergelijk traject vooral moet worden gezien als zo veel mogelijk mensen over de streep trekken voor een al vaststaand besluit. 'Maatschappelijke acceptatie maakt deel uit van een breed concept van draagvlak. De interpretatie van draagvlak gaat niet alleen over wat omwonenden vinden van windturbines. Draagvlak in brede zin is onderdeel van de beslissing die het college maakt in het kader van het algemeen belang.' Draagvlak bij omwonenden is dus ondergeschikt aan het ongetwijfeld grote draagvlak onder voorstanders van windenergie die allang blij zijn dat de windmolens naar de Noorder IJplas gaan: dan komen die immers not in our backyard.

'We moeten eerlijk blijven: we kunnen vooraf niet alle zorgen wegnemen, want windturbines veroorzaken een bepaalde mate van hinder. Een bepaalde mate van hinder accepteren we in Nederland,' aldus de brief van Van Doorninck. In de gemeenteraad had ze al laten weten dat Amsterdam niet kon zeggen 'dat als buurgemeenten geen windmolens willen, dat wij ze dan niet gaan plaatsen'. Dat is bij de Zaanse fracties volstrekt verkeerd gevallen: 'Met andere woorden, ze komen er gewoon.' En dat zonder ook maar één woord de besteden aan de daardoor in gevaar komende plannen voor de Achtersluispolder, het risico dat 9300 woningen niet kunnen worden gebouwd, dat de vernieuwing in Poelenburg volledig op slot wordt gezet, de overlast in Zaanstad, de financiële risico's die Zaanstad hierdoor gaat lopen en eventuele gezondheidsrisico's voor Zaankanters.

[embed][/embed]

'De Amsterdamse wethouder heeft de zorgen van de Zaanse gemeenteraad simpelweg genegeerd. Erger nog; moties over goede afstemming met de buurgemeenten, het bundelen van bezwaren van de buurgemeenten en het voorstel om geen windturbines te plaatsen aan de grenzen met de buurgemeenten als deze hier bezwaar tegen maken, werden door wethouder Van Doorninck simpelweg ontraden. met een simpele zwaai van tafel geveegd. De Amsterdamse wethouder gaat géén rekening houden met Zaanstad,' constateren de vijf fracties in hun verzoek om het onderwerp begin maart te agenderen als rondvraag.

Van wethouder Baerveldt willen ze dan horen wat die besproken heeft met haar collega, of er gewezen is op alle gevolgen voor Zaanstad, hoe het college gaat reageren op de opstelling van Amsterdam, of er al overleg over deze kwestie is geweest met de provincie, of de stadsadvocaat al op de hoogte en in stelling is gebracht en of het college de termijnen voor een eventuele rechtsgang al helder op het netvlies heeft. En: gaat Zaanstad alle schade die de turbines hier gaan veroorzaken verhalen op Amsterdam? Die schade als gevolg van het dwarsbomen van planologische ontwikkelingen werd door Van Doorninck zelfs niet belangrijk genoeg gevonden om te benoemen: 'De meeste zorgen gaan over geluid, zicht, gezondheid, effecten op de natuur en veiligheid. Die zorgen begrijp ik heel goed,' schreef zij. 'Windturbines dichtbij huis roepen emotie op. Dat is begrijpelijk en tegelijkertijd ook lastig. Daarover voeren we open en eerlijk het gesprek.'

[embed][/embed]

De VVD-fractie in de Amsterdamse raad stelde voor om tien procent meer zonnepanelen op grote daken te leggen in plaats van windturbines te bouwen in het groen of in de omgeving van woningen. De VVD wil daar alleen in het havengebied turbines en daarnaast de ambitie voor zonnepanelen op grote daken verhogen van 60 naar 70 procent in 2030. Maar daar ziet de wethouder niets in. Het verhoogt volgens haar het risico dat de hoofdstad haar ambitieuze energiedoelstellingen niet haalt. Per jaar moet er in Amsterdam gemiddeld 50 MegaWatt opgesteld vermogen worden gerealiseerd door ongeveer 150.000 zonnepanelen, maar de gemeente is daarvoor afhankelijk van de medewerking van de eigenaren van de daken waarop die moeten worden geplaatst.

'Er zijn verschillende redenen waardoor de uitrol van zonnepanelen op daken moeilijker is dan het lijkt. In Amsterdam hebben we bijvoorbeeld relatief vaak te maken met verschillende belangen tussen gebouweigenaren en gebruiker(s). Ook is er een hoog aandeel VVE’s met complexe besluitvormingsprocessen. Daarnaast zijn niet alle dakconstructies geschikt en zijn er eigenaren die andere plannen hebben met hun dak zoals de aanleg van een dakterras,' weet Van Doorninck. Wel begrip voor not on my roof terrace , dus.

[embed][/embed]