De Stichting Kleurrijk en de gemeente zijn het eens geworden over de verkoop van een stuk grond van 1400 vierkante meter op de zogenoemde Forbo-strook in Assendelft. De gemeente heeft wel als ontbindende voorwaarde een Bibob-onderzoek naar de herkomst van de financiering van de geplande moskee in het verkoopcontract opgenomen.
De ruim 31.000 vierkante meter grond aan de Omweg staat al jaren te koop nadat de geplande huizen daar niet door konden gaan vanwege milieuregels. De Stichting Kleurrijk wil er een moskee bouwen van circa 340 vierkante meter. Volgens het college is geen reden om de verkoop niet door te laten gaan, omdat die aan alle vereisten voldoet: de grond staat te koop, de plannen ermee zijn niet strijdig met het bestemmingsplan en de koper kan het gevraagde bedrag betalen. Hoe hoog dat bedrag is, staat er niet bij.
Geen juridische redenen om niet te verkopen
‘Voor het college is er dan ook geen (juridische) grond om de verkoop niet toe te staan. Daarnaast is het college in algemene zin positief over maatschappelijke initiatieven, ook die met een religieuze achtergrond. Betrokken bewoners die initiatieven ontplooien om de stad te ontwikkelen geven wij graag de ruimte,’ schrijft het college aan de raad.
‘De stichting heeft de ambitie om in de wijk een maatschappelijk verbindende rol te spelen. Ook vanuit dat perspectief ondersteunt het college de plannen van de stichting.’
Inspraak omwonenden
De omwonenden hebben wettelijk recht op inspraak bij de aanvraag van de omgevingsvergunning, maar het college waarschuwt alvast dat de juridische ruimte om bezwaar te maken beperkt is omdat de aanvraag past binnen het bestemmingsplan. ‘Een omgevingsvergunning gaat niet over de functie van het gebouw, maar er wordt getoetst of het ontwerp voldoet aan het Bouwbesluit. Als omwonenden vermoeden dat het ontwerp niet voldoet aan het bouwbesluit, kunnen zij bezwaar maken tegen het ontwerp.’
De Forbo-strook wacht al 18 jaar op ontwikkeling. Op de kaart hieronder is helemaal rechts de kavel ingetekend die de stichting graag wil ontwikkelen.
Het college schrijft zich te realiseren dat de bouw van een moskee ‘leeft in de wijk’ en dat het ‘verschillende gevoelens oproept bij wijkbewoners en bij een aantal politieke partijen’. Het wil dan ook het gesprek tussen de bewoners, partners in de wijk en de stichting faciliteren. De wijkmanager moet daar als bruggenbouwer een centrale rol in gaan spelen.
Polarisatie voorkomen
‘We willen proberen om (voor)oordelen uit de weg te helpen en met elkaar een stap te maken in het voorkomen van polarisatie. Uit ons omgevingsbeeld blijkt dat er vanuit de wijk verschillende signalen komen met betrekking tot de bouw van de moskee. Verschillende bewoners vragen de gemeente om de grondverkoop te weigeren omdat zij geen moskee in de buurt willen hebben,’ melden burgemeester en wethouders.
‘Het is lastig inschatten hoe groot de groep is waarbij de weerstand leeft, maar het geldt in ieder geval niet over de volle breedte van Saendelft. Bijvoorbeeld het Sociaal Wijkteam geeft aan dat zij geen geluiden (positief of negatief) horen vanuit hun contacten in de wijk.’
Communicatiefouten
Verder hebben Ar-Rahma en Kleurrijk volgens de raadsinformatiebrief meerdere malen aangegeven het te betreuren dat zij twee jaar geleden ‘de communicatie rond het realiseren van een eigen ICC/moskee volledig hebben onderschat en dat zij daarin naïef zijn geweest’.
Het benaderen van de (haat) imam Tarik lbn Ali voor een benefiet, het plaatsen van een filmpje hierover en vervolgens de imam weer afzeggen om daarna afstand te nemen van zijn visies heeft grote gevolgen gehad voor het beeld dat is ontstaan bij de gemeente, maar met name ook bij bewoners.
