Tiny houses, gesplitste woningen, huizen op stelten boven parkeerplaatsen, hospita’s. VVD-raadslid Annemarie van Nieuwamerongen oppert in een stuk op de site van haar partij dat zowel huidige inwoners als instromende statushouders huisvesten helemaal niet zo’n drama hoeft te zijn als het nu lijkt.
De VVD wil af van de voorrangsregeling voor houders van een verblijfsvergunning nu Zaanstad al meer voormalige asielzoekers een dak boven het hoofd heeft geboden dan tot nu toe door het Rijk was opgedragen . De laatsten kregen ‘gewone’ sociale huurwoningen aangeboden en dat is Van Nieuwamerongen een doorn in het oog: 'We plaatsen statushouders in sociale huurwoningen en dat de wachtlijst voor een huurwoning oploopt, nemen we maar op de koop toe.'
[embed][/embed]
Voor statushouders heeft de VVD al eerder ‘creatieve’ oplossingen aangedragen, zo schrijft ze –
’denk aan de Finch -woningen’
– maar ook van alternatieven moeten ‘oude’ Zaankanters kunnen meeprofiteren. Ze heeft zelf
in één van de flats langs de snelweg gewoond
en die woningen van rond
80
vierkante meter kunnen ‘
redelijk simpel’
worden opgedeeld.
Na die ingreep stelt de VVD-politica voor om de ene helft aan te bieden als sociale huurwoning ‘voor reguliere woningzoekenden op de wachtlijst’ en de andere helft aan een statushouder. ‘Op deze manier creëer je dus meer woningen en kun je zowel mensen op de wachtlijst als statushouders woonruimte aanbieden.’
Van Nieuwamerongen heeft ook naar het buitenland gekeken en zag in het Duitse Koblenz
een gebouw op stelten boven
al eerder bestaande
parkeervakken, tiny houses in
Parijse
achtertuinen
– ‘
waarbij de statushouders zelf meebouwen en zo vaardigheden opdoen die ze daarna in kunnen zetten bij het vinden van een baan’
– en donorwoningen in Finland. In het laatste geval
wordt bijvoorbeeld een kamer in een huurwoning verhuurd aan een statushouder in ruil voor
een
25
procent
lagere huur v
oor
de
hoofdhuurders
.
‘Een soort woningdelen dus waarbij we statushouders bij Zaankanters thuis in een woning plaatsen waardoor de integratie sneller kan verlopen. Dit zou trouwens ook een oplossing kunnen zijn voor eenzaamheid, mantelzorg of het feit dat veel ouderen nu een eigenlijk te grote gezinswoning blijven huren,’
aldus Van Nieuwamerongen.
Het is volgens haar een kwestie van ‘omdenken’: ‘Het lijkt asociaal maar is eigenlijk zeer sociaal door zowel een statushouder als een eigen inwoner woonruimte aan te bieden en zo iets aan de wachtlijst te doen. Een win-win-situatie waar je in onze optiek niet tegen kunt zijn.’