De provincie is bijzonder in haar sas met het besluit van het Werelderfgoedcomité om de Hollandse Waterlinies de werelderfgoedstatus te verlenen. Dit is de uitbreiding van het werelderfgoed van de Stelling van Amsterdam met de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Samen vormen ze nu de Hollandse Waterlinies.
Dat het besluit met gejuich begroet wordt is enigszins opmerkelijk, aangezien de status van werelderfgoed ook de nodige beperkingen met zich meebrengt. Zo is een aanleg van de verbindingsweg tussen de A8 en de A9 nu niet alleen meer een Nederlandse aangelegenheid, maar heeft Unesco een nadrukkelijke vinger in de pap.
Hoe dat ook zij – ‘De Linieprovincies en het Rijk zijn zeer verheugd met dit besluit. Het totale verhaal van de Stelling van Amsterdam en de Nieuwe Hollandse Waterlinie: verdediging van het land met water als bondgenoot, is nu internationaal erkend als uniek en onvervangbaar,’ laat Noord-Holland weten.
Gedeputeerde Zita Pels is als voorzitter van de liniecommissie ‘ontzettend trots’: ‘Als vier provincies zetten we ons al jaren in voor de bescherming, het behoud en het versterken van dit unieke stukje Nederland. We zijn dankbaar dat deze inzet nu is beloond door het Werelderfgoedcomité en we hopen dat er veel mensen van over de hele wereld De Hollandse Waterlinies komen bewonderen.’ Naast Noord-Holland waren ook Utrecht, Gelderland en Noord-Brabant bij de promotie betrokken.
Samen 220 kilometer
De 135 kilometer lange Stelling van Amsterdam en de 85 kilometer Nieuwe Hollandse Waterlinie bevatten samen 96 forten met verboden kringen, inclusief twee kastelen en zes vestingen. Het is een ingenieus watermanagementsysteem met ruim 100 militaire sluizen, dijken en kanalen, negen inundatiekommen en ruim 1000 betonnen werken zoals bunkers, kazematten en groepsschuilplaatsen.
Koloniën van Weldadigheid
VN-organisatie Unesco zette gisteren ook De Koloniën van Weldadigheid in Drenthe en België op de werelderfgoedlijst. Die werden in 1818 gebouwd door de Maatschappij van Weldadigheid en dienden om arme inwoners van met name grotere steden een beter bestaan te geven op het platteland. Ook uit de Zaanstreek werden inwoners naar het noorden gestuurd om te worden heropgevoed. Er zijn nog zeven koloniën te zien, maar alleen die in Frederiksoord, Veenhuizen, Wilhelminaoord en in het Belgische Wortel zijn werelderfgoed geworden.
Limes
Vandaag wordt naar verwachting bekend of ook de Romeinse Limes op de lijst belanden. Die grens beschermde het Romeinse Rijk tegen Germaanse stammen en er zijn her en der nog resten van te zien. Zoals in Nijmegen, waar een groot Romeins fort met een stad was. De Limes in Nederland en in Duitsland maakt deel uit van een grotere grens van het Romeinse Rijk in Europa en Noord-Afrika, waarvan delen al op de werelderfgoedlijst staan. Hoewel ook in Krommenie resten zijn gevonden die wijzen op de aanwezigheid van Romeinen zijn aangetroffen, ligt Zaanstad noordelijker dan de Limes.
