In Purmerend ontstond onlangs grote ophef over een beoogde opvanglocatie voor daklozen die met een veelvoud aan problemen kampen. Zaanstad is ook al even op zoek naar een plek waar mensen met een verslaving en/of psychiatrische problemen, en/of een verstandelijke beperking en/of een criminele achtergrond kunnen worden opgevangen. In Purmerend moest het college bakzeil halen na protesten van buurtbewoners en verzet vanuit de lokale politiek.
Wethouder Thijs Kroese van de buurgemeente zei in het Noordhollands Dagblad zich geen illusies te maken over de toekomst: hij weet al vooraf dat niemand blij zal zijn met het vooruitzicht een woonvoorziening voor de meest problematische groep inwoners in de buurt te krijgen. En dat zal hier niet anders zijn. Hier stelde de PVV het college vragen over de voortgang van de zoektocht, die nu beantwoord zijn met een brief aan de hele gemeenteraad. In Zaanstad is geen sprake meer van een Domus, omdat die term slaat op opvang geregeld door het Leger des Heils en die organisatie is niet langer als enige in beeld als aanbieder. De term is nu Langdurige Opvang. De gemeenteraad maakte al in 2017 400.000 euro per jaar voor vrij voor een Domus en het was de bedoeling dat het Leger des Heils zelf een locatie dan wel een pand zou aandragen, maar dat bleek onhaalbaar.
Speld in een hooiberg
Inmiddels is een aanbestedingstraject voor de Langdurige Opvang in voorbereiding en ‘wordt er met prioriteit gewerkt aan het vinden van een locatie, waarbij nieuwe zaken worden meegewogen en de potentiële zorgaanbieder een belangrijke rol zal krijgen in de keuze voor een locatie’. Het lijkt een zoektocht naar de spreekwoordelijke speld in een hooiberg. De doelgroep waarvoor een opvangplek moet worden geregeld is vaak niet in staat zijn om zich aan regels te houden, veroorzaakt overlast en brengt de eigen veiligheid of die van anderen in gevaar. Zeker wanneer er geen vaste woonplek is. Wat daarom nodig is is een beschermde woonvoorziening voor maximaal 24 mannen en vrouwen waarin 24-uurs ondersteuning wordt geboden met permanente begeleiding en toezicht en waar ze langere tijd kunnen wonen. In andere voorzieningen blijken ze de dagelijkse gang van zaken te veel te verstoten met onaangepast gedrag.
Het college heeft een aantal eisen geformuleerd waaraan de toekomstige locatie noet voldoen:
- Een pand met een oppervlakte van 800 tot 1000 vierkante meter;
- Aparte kamers met kook- en douchegelegenheid voor zo’n 20 tot 24 personen en een gemeenschappelijke ruimte, een kantoorruimte voor werknemers en eventueel een tuin;
- In nieuwbouw of bestaande bouw;
- Op korte termijn beschikbaar;
- Het mag geen tijdelijke voorziening zijn, maar moet permanent kunnen worden gebruikt;
- Niet in de achtertuinen van bestaande woonwijken;
- Niet in de nabije omgeving van een winkelcentrum en dergelijke;
- Het liefst aan de rand van een woonwijk;
- Niet op loopafstand van locaties voor andere kwetsbare groepen, zoals een kinderopvang, scholen en zorginstellingen;
- In de buurt van openbaar vervoer.
‘Belangrijk hierin is het goede contact met de buurt,’ schrijft het college en dat is met de recente ervaringen in Purmerend een understatement. Om te komen tot een voorkeurslocatie is eerst gekeken naar gemeentelijke panden, maar het blijkt moeilijk om er een te vinden dat aan alle criteria voldoet. Daarom is besloten om ‘ nog één keer goed alle mogelijke panden in de hele stad langs te lopen en daarbij ook andere partners te benaderen zodat ook niet-gemeentelijke panden in beeld komen’. Na die nieuwe – beperkte – zoekperiode wordt de definitieve afweging gemaakt welke locatie het meest geschikt is. Daarna wordt de buurt ingelicht.
November meer duidelijkheid verwacht
‘Omdat de ideale locatie niet bestaat, hechten wij aan een goed participatietraject met de buurt. Hierbij wordt de zorgaanbieder betrokken die via een aanbestedingstraject wordt geworven. Dit willen wij samen met de zorgaanbieder doen omdat uit ervaring in het land is gebleken dat het betrekken van de aanbieder in deze communicatie meer mogelijkheid biedt om het goed uit te leggen aan de bewoners in de nabijheid van de beoogde locatie. Wij weten uit eerdere ervaringen dat het vroeg en zorgvuldig meenemen van omwonenden zorgt voor een betere acceptatie en zelfs betrokkenheid bij de mensen die in de opvang gaan wonen,’ blijft het college optimistisch. ‘Daarbij heeft de zorgaanbieder ook de mogelijkheid zich te presenteren als vast aanspreekpunt voor de omwonenden en kan de aanbieder vanaf het begin partnerschap met de buurt opbouwen.’ Er wordt verwacht in november naam van de geselecteerde zorgaanbieder te kunnen onthullen, alsmede de gevonden locatie.
