Fractievoorzitter Harrie van der Laan van de Partij voor Ouderen en Veiligheid heeft beroep aangetekend tegen het besluit van de gemeente om ‘een aantal relevante documenten’ rond de naamswijziging van de straat Hobo in Piccolo in Zaandam niet openbaar te maken. Hij had om alle stukken rond die heikele kwestie gevraagd via een beroep op de Wet openbaarheid van bestuur.
‘Het is vreemd dat de gemeente Zaanstad volhardt in haar besluit dat er geen andere documenten openbaar te maken zijn. Het verzoek om de documenten is gedaan door een raadslid van de gemeente Zaanstad, het hoogste orgaan van de stad, en hindert in deze de controlerende functie van een raadslid,’ aldus Van der Laan. ‘De Partij voor Ouderen en Veiligheid is van mening dat voor raadsleden geen geheim mag bestaan bij het opvragen van documenten. Een gekozen volksvertegenwoordiger dient ongehinderd zijn/haar werk uit te kunnen voeren.’ Ook een gesprek met burgemeester Jan Hamming loste de zaak niet op.
Associatie ‘Hobo’ en ‘homo’
Daarom wordt nu een juridische procedure aangespannen om de gevraagde stukken alsnog boven tafel te krijgen. Het college weigert volgens de POV om de interne stukken vrij te geven die leidden tot de conclusie dat er bij de omstreden straatnaamwijziging – ingegeven door een aantal toekomstige bewoners die bij de naam Hobo vervelende associaties met het woord ‘homo’ zeiden te krijgen – integer is gehandeld door de ambtelijke organisatie. B & W menen dat het belang van intern onderzoek in dit geval zwaarder weegt dan het belang van openbaarmaking, maar onderbouwt die conclusie volgens Van der Laan niet.
Conclusie gerechtvaardigd?
Dat interne onderzoek spitste zich toe op de vraag of bij de besluitvorming over de straatnaamwijziging op een integere manier is omgegaan met de vereiste belangenafweging. ‘Het onderzoek is niet gedaan met als doel intern beleid te ontwikkelen, maar puur en alleen om na te gaan of het interne beleid heeft geleid tot misstanden,’ zo schrijft Van der Laan in zijn beroepschrift. De opsomming van feiten die tot de conclusie heeft geleid dat van misstanden geen sprake is, moet volgens hem openbaar worden gemaakt om te controleren of dat inderdaad een gerechtvaardigde uitkomst is. Daar moet de bestuursrechter nu over oordelen.
