Zaanstad heeft de voorgenomen beperking van de ligduur van binnenschepen teruggebracht van de geplande zeven maal 24 uur naar twee maal zeven dagen, dus van maximaal één naar twee weken, maar achterin de Isaac Baarthaven is een lengte aangewezen waar twee maanden lang gelegen mag worden. De Algemeene Schippers Vereeniging is daar blij mee, hoewel eerder twee maanden de norm was in heel Zaanstad.
Veel schippers hebben het momenteel lastig, zo is in de laatste nieuwsbrief van de ASV te lezen. ‘We horen van opgelegde schepen en over banken die geen clementie hebben met schippers die de rente en alossing niet meer op kunnen brengen. De ligplaatsen voor langere termijn worden steeds meer nodig, omdat er te weinig werk is en te slecht betaald wordt. Dus ook schepen die niet gewend zijn om stil te liggen lassen nu gedwongen een vaarpauze in. Waar blijf je dan in een stad als Amsterdam waar je maximaal een week mag liggen? We horen van schepen die gedwongen worden uit ’s Gravendeel te vertrekken en een tijd voor anker moeten gaan om na twaalf uur weer terug te mogen keren. En dat omdat er gewoon geen werk is. Hoe zat het ook alweer met het milieu? Zaanstad zegt tegen kleinere schepen waar geen ligplaats voor is dat ze het maar uit moeten zoeken, terwijl de kade vrij is maar gereserveerd is voor passagiersvaart. Zinloos rondjes varen, omdat je nergens mag zijn… De eerste milieuwinst is stoppen met onnodig schepen laten varen, lijkt me. Kost niets,’ schreef voorzitter Sunniva Fluitsma in het voorwoord.
Green Deal
Zij constateert ook dat de Green Deal van de Europese Unie de handen al minder op elkaar krijgt in de sector. ‘Buiten de ASV om kan men wel afspreken dat wij gaan vergroenen, maar als de mogelijkheden er niet zijn (noch op technisch gebied, noch financieel), houdt het gewoon op. Tegelijkertijd merken we dat er in de ons omringende landen veel subsidies worden verstrekt om vergroening te stimuleren waar in Nederland kennelijk vooral over ‘straffen van achterblijvers’ wordt gesproken. Hoeveel klappen kan een sector dragen? En wordt het niet eens tijd deze sector nu met daden bij te staan? De door de nieuwe EU-commissaris Frans Timmermans gepresenteerde deal, waarbij drie kwart van het wegvervoer verplaatst moet worden naar vervoer over water of het spoor, is een nobel streven en zou bovendien een recessie in de binnenvaart kunnen afwenden, maar zal niet bereikt gaan worden zonder dwingende maatregelen. Op basis van prijsconcurrentie zal het alleen nog maar meer binnenvaartbedrijven de kop kosten.’
