'Zeer bezorgde én strijdvaardige' Westerkogers pikken opening busbrug niet

De Stichting Veilig en Gezond Westerkoog waarschuwt het gemeentebestuur namens 'zeer bezorgde én strijdvaardige burgers' voor 'een enorme bestuurskundige blunder' met de permanente openstelling van busbrug De Binding . Ruim 30 jaar frustratie, eindeloze juridische procedures en emoties zitten volgens hen 'een serieuze en rationele benadering van de huidige situatie'in de weg.

Het voorstel van het college voor de nieuwe situatie is volgens de Westerkogers geen oplossing: dat is de weg binnendoor die er nooit kwam. Maar beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald, meent de stichting: 'Het is aan de door ons gekozen raadsleden om voor eens en altijd een einde te maken aan de inconsistente en inconsequente beslissingen van hun voorgangers, beloftes aan burgers na te komen en een gedegen, toekomstbestendige visie te ontwikkelen voor de verkeersafwikkeling in onze stad. Dat betekent op zijn minst dat deze geldverslindende en kansloze 'oplossing' opnieuw overwogen dient te worden in het kader van het nieuw vast te stellen Zaans Mobiliteitsplan.'

Tijdens de aanleg van spoorwegen in de negentiende eeuw had de Zaanstreek nog bestuurders met visie, schrijft de stiching aan het college en de gemeenteraad. De spoorweg werd ver naar het westen van de bebouwing gepland, zodat er voldoende ruimte beschikbaar bleef voor stadsuitbreiding. 'Deze speling was een eeuw lang voldoende tot de naoorlogse bevolkingsgroei expansie aan de westelijke zijde van de spoorbaan noodzakelijk maakte. De verkeersdruk door het toegenomen autobezit in het tweede deel van de vorige eeuw noopte tot verbreding van de Provincialeweg. De Zaanstreek zat vervolgens opgescheept met een dubbele barrière die de voormalige, aaneengegroeide dorpen doormidden sneed en die wat betreft de spoorlijn slechts op drie plaatsen door auto’s geslecht kon worden.'

Met ontsluitingen aan de zuidkant van Zaandam, in het midden bij Zaandijk en bij Krommenie was hét probleem van vandaag (en gisteren) in de wijken Westerkoog en Westerwatering een feit: de hopeloze doorstroming van het verkeer . Westerkoog werd in de jaren 70 van de vorige eeuw opgezet als een zogenoemde bloemkoolwijk met een veilige en realistische ontsluiting voor zowel de bewoners van Westerkoog als de destijds voorziene bouw van de wijk Westerwatering: de rondweg bestaande uit de Wildeman en de Glazenmaker en de later van de tekentafel verdwenen Westerkoogweg. 'Een onbegrijpelijke denkfout van een bestuurder' heeft de rondweg vervolgens tot een voorrangsweg bevorderd, 'wat bij sommige kruisingen tot levensgevaarlijke situaties leidt,' aldus de stichting.

De Westerkoogweg was een korte, doorgaande route met een brug over de Mallegatsloot naar Westerwatering. De gedeeltelijke bebouwing van dat traject was volgens de brief 'een enorme planologische blunder'. En om die te herstellen wordt nu de rondweg met 35 kruisingen aangewezen als een alternatief voor de Provincialeweg. 'Volgens de oorspronkelijke berekeningen van de gemeente zal het verkeer over de rondweg drastisch toenemen met gemiddeld wel 50 procent, van 8000 naar 12.000 auto’s per etmaal,' brengt de stichting in herinnering. En dat is een flagrante schending van het eigen beleid.

'Door deze intensiteit gelijkmatig te verdelen over de Wildeman en de Glazenmaker hoopt men deze overschrijding onder het asfalt te stoppen, maar er is geen enkele reden aangevoerd die een dergelijke fantasie ondersteunt. Het getuigt van meer realiteitszin te verwachten dat de Wildeman een hogere verkeersintensiteit dan de N203 of de Vincent van Goghweg te verwerken zal krijgen,' schrijven de bezorgde en boze inwoners. Terwijl het bij die laatste in tegenstelling tot de rondweg gaat om wegen met vier rijbanen en gescheiden fietspaden. In het voorstel van het college blijft de rondweg een maximumsnelheid van 50 kilometer per uur houden en wordt weggebruikers geadviseerd om 30 aan te houden . Dat is volgens de brief een wassen neus.

'Een ieder begrijpt dat deze verkeersintensiteit, zelfs met een maximumsnelheid van 30 kilometer per uur met gemengd gebruik van auto’s, fietsende kinderen, overstekende voetgangers en invoegend autoverkeer op de kruisingen zal leiden tot onmogelijke situaties, veel ergernis en mede daardoor een grote kans op ernstige verkeersongevallen.' De plannen met op- en afritten voor de A8 ter hoogte van Zaandijk zullen extra gemotoriseerd verkeer naar de rondweg opleveren, wat nog sterker het geval zal zijn ten tijde van files voor de Coentunnel of bij een geopende brug over de Zaan, aldus het schrijven.

In een in 2017 opgesteld onderzoeksrapport concludeerde de gemeente nog dat er geen noodzaak voor een permanente spitsopenstelling van de busbrug was voor het borgen van een vlotte verkeersafwikkeling in Westerkoog en Westerwatering. 'Een terechte conclusie, omdat vlot autoverkeer op zo’n smalle weg met zo’n intensiteit, zoveel kruisingen en zoveel potentieel gevaar natuurlijk niet mogelijk is. In 2017 was milieuwinst als doel geformuleerd en volgens het rapport werd dat doel niet gehaald en men stelde dat de effecten op milieu en leefbaarheid nader onderzocht moesten worden. Het is opmerkelijk dat de gemeente nu een voorstel doet zonder gedegen onderzoek naar de milieugevolgen en stikstofbelasting,' gaat de brief verder. 'Dit is met name opmerkelijk omdat het westelijk deel van de rondweg zich op enkele meters afstand van een Natura 2000-gebied bevindt.' Ook de kap van 68 bomen is de stichting een doorn in het oog.

Internationaal dringt het besef door dat het gemotoriseerde verkeer te veel ruim baan heeft gekregen ten koste van speelruimte voor kinderen, leefbaarheid, natuur en veiligheid, schrijft de stichting ook. Er is de laatste jaren een trendbreuk te zien waarbij de rol van de auto wordt teruggedrongen en die van fietsers toeneemt. Het aantal verkeersongelukken neemt toe, met name tussen fietsers en auto’s. Het voorstel van de gemeente houdt daar geen rekening mee. 'Dat is des te vreemder waar deze trendbreuk ook één van de uitgangspunten is van het Zaans Verkeers en Vervoersplan van 2009.'

Kortom: de lijst met bezwaren en kanttekeningen is lang. En zoals bij de passage over het toenemende aantal verkeersbewegingen te lezen is: 'Dit zal voor een bestuursrechter zeker een zwaarwegend argument zijn om een eventueel besluit te vernietigen.' Noch aan de frustratie, noch aan de eindeloze juridische procedures en de emoties lijkt na ruim 30 jaar dus een einde te komen.