Elf lintjes zonder versierselen, maar mét welverdiende bloemen

Elf inwoners van Zaanstad kregen vandaag van burgemeester Jan Hamming te horen dat ze een koninklijke onderscheiding krijgen. Louise Verra is benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau, vanwege haar vrijwillige inzet bij tal van organisaties. De andere tien werden benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau voor hun jarenlange vrijwillige inzet voor de samenleving.

Het ging dit jaar anders dan anders. Waar de jaarlijkse lintjesregen normaal gesproken georganiseerd wordt op een plek zoals het Zaantheater gingen de burgemeester en zijn echtgenote in verband met de coronamaatregelen langs bij (een deel van) de onderscheiden Zaankanters. Zij verrasten negen van de ontvangers van de onderscheidingen - op afstand - met het goede nieuws. Het officiële opspelden van de versierselen zal later nog in feestelijker sfeer plaatsvinden. Naast de negen bezochte adressen werd een decorandus telefonisch op de hoogte gebracht en een tweede door Gedeputeerde Cees Loggen. De volgende inwoners kregen een koninklijke onderscheiding:

Louise Verra (1948) is medeoprichter en voorzitter van de Zaanse Stichting Dierenzorg. Ook was ze tot 2019 bestuurslid van de lokale omroep RTVI Zaanstreek. Ze is actief lid van de Soroptimistenclub Zaanstreek en bestuurslid van de Rotaryclub Zaanstad en de drijvende kracht achter het lesprogramma Muziek Maakt School

. Verra is ook nog actief bij de organisatie van (Z)aan de Wandel, de fondsenwerving van de jaarlijkse kortebaan draverij en van het jaarlijkse evenement voor schoolgaande kinderen Optimist on tour. Ook was ze medeorganisator van Sail 2015. Sinds 2015 is Verra actief als secretaris bij de Stichting Babel en ze is al 25 jaar vrijwilliger bij de Prinsenstichting. Ze was betrokken bij de verzelfstandiging van Buurthuis De Pelikaan en ruim tien jaar bestuurslid.

Ton Smit (1945) is sinds 1970 vrijwilliger bij Jenaplanschool De Bijenkorf in Assendelft. Hij verzorgt daar de schooltuin en begeleidt de kinderen bij het zaaien en het oogsten en leert hen over duurzaamheid en het zorgen voor en het hebben van respect voor de natuur. Hij is medeoprichter en voorzitter geweest van de Zaanse Energie Koöperatie. Tot op de dag van vandaag is hij daar nog vrijwilliger. Smit droeg zorg voor de controle van de standen en het onderhoud van de eerste Zaanse windturbine. Hij is bovendien vrijwilliger bij en bestuurslid van de vereniging het Kontakt Milieubeheer Zaanstreek (KMZ). Daar heeft hij geholpen met het maken van de brochure en heeft hij bijgedragen aan de bouw van de locatie van de vereniging.

Smit is daarnaast vrijwilliger bij het initiatief Transition Town Zaanstreek, waarbij het draait om het verduurzamen van wonen, werken en leven. De openbare moestuin de Rosarium Vriendentuin is een van de projecten die hieruit is ontstaan. Smit draagt zorg voor het onderhoud van deze tuin en coördineert de activiteiten. In 2013 won Smit de Daam Schijf Prijs voor zijn inzet op het gebied van alternatieve energie, ruileconomie, natuur- en milieueducatie en tuinieren. Ook won hij in 2009 de vrijwilligersprijs van de gemeente Zaanstad.

[caption id="attachment_52581" align="alignnone" width="300"]

Jan Kerssens (1954) is een man van cijfers. Hij heeft als vrijwilliger op diverse plaatsen de rol van penningmeester vervuld, zoals bij de Budoclub Krommenie, Atletiekvereniging Lycurgus, de Stichting Feestcommissie Krommenie en de Stichting Sportevenementen Le Champion. Recentelijk zijn er nog twee organisaties bijgekomen, die op de financiële kennis en kunde van Kerssens kunnen rekenen: Stichting Krommenieër Woudpolder en de Vogelbeschermingswacht Zaanstreek. Overigens stopte de inzet van Kerssens niet bij de rol van penningmeester. Ook voor de Wielersportbond NTFU heeft hij zich jarenlang belangeloos ingezet.

[caption id="attachment_52579" align="alignnone" width="300"]

Gera de Jager (1951) rijdt al sinds 1979 als chauffeur op de Dierenambulance bij de Zaanse Stichting Dierenzorg. Dat deed ze tot haar pensioen, in 2018, naast haar fulltime baan bij de gemeente Zaanstad. Dat betekende vele uren per week op pad, ook in de avond en nachtelijke uren. Daarnaast was De Jager ook nog eens één van de oprichters van de Verenging Dierenambulance Zaanstreek.

[caption id="attachment_52586" align="alignnone" width="300"]

Mies Agsteribbe (1930) was bijna 30 jaar vrijwilliger bij de Schorerstichting in Amsterdam. Ze was daar buddy voor cliënten die stervende waren aan aids. Een rots in de branding en een luisterend oor, zowel voor cliënten als voor de nabestaanden. Ze was chauffeur en begeleidde cliënten naar het ziekenhuis, deed samen boodschappen en bereidde het eten. Al jarenlang is mevrouw Agsteribbe ook vrijwillig actief bij Hospice De Schelp in Krommenie. Eerst was ze gastvrouw en zorgvrijwilliger en de laatste jaren kookvrijwilliger. Gedurende tien jaar is mevrouw Agsteribbe mantelzorgster geweest voor twee tantes. Hetzelfde deed ze voor een vriendin en oud-collega. Ook voor twee dementerende buren was ze mantelzorgster.

[caption id="attachment_52582" align="alignnone" width="300"]

Anneke Röhling - Van der Hammen (1943) zet zich al vele jaren, als lid van de Soroptimistclub Zaanstreek, in voor de rechten van vrouwen en meisjes. In het bijzonder heeft ze zich ingezet bij het ondersteunen van vluchtelingen via de UAF, de stichting voor Vluchteling-Studenten. Ze heeft met name rechtenstudenten begeleid. Daarnaast stond ze aan de wieg van het Platform Church Mediation en werd ze al snel na de oprichting de voorzitter van dit landelijke platform. Mede door Rohling- van der Hammen is mediation binnen de kerken een geaccepteerde methode geworden om met conflictsituaties om te gaan.

Later ging ze zich ook vrijwillig inzetten voor de ‘eigen’ Koger Kerkgemeente. Ze werd al snel tot voorzitter van de kerkenraad van de Hervormde gemeente Koog-Zaandijk benoemd. Röhling - Van der Hammen had daarnaast een belangrijke rol bij de vormgeving van de maatschappelijke rol van de Kogerkerk en was onder meer de inspirator en organisator van de Zincafé's. Ook is ze zich actief gaan inzetten om inloophuis en diaconaal centrum De Bron in Poelenburg van de grond te krijgen. Met juridische kennis en ervaring biedt ze ook nú nog ondersteuning aan dit prachtige initiatief.

[caption id="attachment_52588" align="alignnone" width="300"]

Izzet Özkan (1973) zette tijdens zijn studie geneeskunde met een groep vrienden de stichting Candela op met als doel kinderen/jongeren met een achterstand in het basis- en voortgezet onderwijs te helpen en tevens te inspireren om te gaan studeren en te participeren in de maatschappij. Hij gaf zelf les en deed aan huiswerkbegeleiding. In samenwerking met de koepelorganisatie Stichting Agora organiseerde Özkan ook seminars over het belang van onderwijs. Sinds 1997 kwamen daar werkzaamheden voor de Stichting Islam en dialoog bij. Bij deze stichting was hij voorzitter en organiseerde hij onder andere islamlessen en dialoogbijeenkomsten.

Sinds 2002 zet Özkan zijn vrijwillige werkzaamheden voort binnen de Stichting Animo (Sociaal Cultureel Centrum). Ook hier is hij weer zeer actief met het organiseren van de dialoogprogramma’s waarbij het er om gaat om contact en begrip tussen mensen uit allerlei culturen te creëren. Özkan heeft door de jaren heen vele jongeren weten te inspireren om door te leren en carrière te maken en zich in te zetten voor de maatschappij. Daarnaast inspireert hij ook steeds meer ouderen tot actief burgerschap. Een echte bruggenbouwer dus.

[caption id="attachment_52580" align="alignnone" width="300"]

Ria Nijmeijer (1946) is al heel lang vrijwilliger bij de Vrije Evangelische Gemeente Maranatha in Zaandam. Ze was van 2006 tot 2010 diaken en sinds 1980 voorzitter van de vrouwenvereniging Dorcas. Daarnaast is Nijmeijer sinds 2015 bij toerbeurt de meewerkend teamleider bij Het Lunchpunt, dat maaltijden verzorgt voor minderbedeelden, ouderen en mensen die behoefte hebben aan contact. Ze is ook al 20 jaar vrijwilliger bij Stichting De Herikon in Putten. Die stichting organiseert christelijke zomerkampen, waar ze jaarlijks gedurende een week de maaltijden verzorgt. Tot slot is ze ook al jarenlang vrijwilliger bij de Stichting Tot Heil des Volks. In het begin begeleidde ze daar voormalige prostituees en sinds een paar jaar ondersteunt ze het secretariaat.

[caption id="attachment_52587" align="alignnone" width="300"]

Inge Bosman (1953) is bij het museum Het Noorderhuis op de Zaanse Schans jarenlang vrijwilliger geweest. Daar adviseerde ze over de inrichting van de tentoonstellingen en verzorgde ze de communicatie-uitingen. Ook is Bosman lange tijd vrijwilliger geweest bij het Honig Breethuis in Zaandijk. Bij het Zaans Museum heeft ze onderzoek verricht naar de textielcollectie uit de Zaanstreek en de collectie beschreven. Bosman is ook nog vrijwilliger geweest bij de Nederlandse Kostuum Vereniging en de Stichting kostuumschouw Amsterdam Museum. Tot slot is ze mede-oprichter van de Zaanse Kaper en nog steeds de drijvende kracht achter deze kostuumvereniging. Sinds 1994 maakt ze zelf de historische kostuums. Ze heeft heel veel onderzoek gedaan naar de Zaanse kostuums, organiseert exposities, geeft presentaties en begeleidt leden in het maken van replica-kostuums.

[caption id="attachment_52585" align="alignnone" width="300"]

Aart van den Berge (1935) is al vanaf 1974 vrijwillig actief bij Atletiekvereniging Lycurgus. Hij is daar jurylid, wedstrijdleider én scheidsrechter en actief in die functies bij zowel regionale als nationale atletiekwedstrijden. Ook was hij looptrainer en actief bij de Maandagavond Prestatiewedstrijden voor de jeugd. In 1978 nam Van den Berge het initiatief om een oud papier container te plaatsen bij de club, bedoeld om geld in te zamelen voor een nieuw clubgebouw en tot op heden is hij nog steeds betrokken bij de inzameling van oud papier. Naast alle activiteiten voor de atletiek is Van den Berge ook nog eens actief als vrijwilliger bij de Zaanse Schans en het Zaans Museum, waar hij rondleidingen verzorgt.

Van Aart van den Berge hebben we helaas geen foto.

Frank van den Nieuwendijk (1970) was pas zeventien jaar toen hij sportschool S. van den Nieuwendijk in Zaanstad overnam van zijn vader, die op jonge leeftijd overleed. Sindsdien is hij - nu al ruim 30 jaar - actief om de budosporten (de verzamelnaam van alle Japanse vechtsporten/krijgskunsten) en de toegankelijkheid van deze sporten in Nederland te bevorderen. Van den Nieuwendijk geeft zelf les en daarnaast verzorgt hij demonstraties en clinics voor de bond en levert daarnaast ook een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van de karatesport in Nederland. Hij was vele jaren examinator bij de landelijke KBN dan-examens en fungeerde als organisator bij jaarlijks terugkerende evenementen van de KBN.

Van den Nieuwendijk zet zich ook in op maatschappelijke gebied. Hij begeleidt bijvoorbeeld regelmatig (individueel) jonge kinderen met gedragsmoeilijkheden. De sportschool ging een samenwerkingsverband aan met een middelbare school, waarbij leerlingen worden begeleid die hebben gekozen voor het vak BSM (Bewegen, Sport en Maatschappij). Bovendien is de sportschool van Van den Nieuwendijk al jarenlang het adres waar onder meer handhavers van de Nationale Politie les in zelfverdedigingstechnieken krijgen.

[caption id="attachment_52568" align="alignnone" width="300"]