Stel u huurt een corporatiewoning waarvan de WOZ-waarde opeens 20 procent hoger wordt geschat, waardoor een verschil van 41.000 euro ontstaat met een identiek appartement in hetzelfde gebouw. Dat is raar. Maar huurders kunnen geen bezwaar aantekenen tegen de WOZ-waarde, zegt de gemeente. Alleen de eigenaar. Het is het begin van een Zaans Kafka-drama.
Dat ontwikkelt zich aldus: de corporatie verzoekt de huurder om geen stappen te ondernemen tot het besluit over een huurverhoging als gevolg van de waardestijging genomen is, maar besluit vervolgens om toch maar geen bezwaar aan te tekenen tegen de hogere WOZ-waarde. De huurder belt met het ministerie en krijgt daar te horen dat hij wel degelijk bewaar mag maken, en de gemeente moet toegeven dat dit inderdaad het geval is. De ambtenaar van Zaanstad belooft de huurder daarbij dat hij, ook al is de termijn inmiddels verstreken, in dit geval alsnog zijn bezwaar kenbaar mag maken vanwege de bijzondere omstandigheden. Waarop Zaanstad het bezwaarschrift toch niet-ontvankelijk verklaart vanwege de termijnoverschrijding. De redenen die hij daarvoor heeft opgegeven zouden daar geen aanleiding toe geven. Dan rest nog slechts een gang naar de gemeentelijke Ombudsman.
‘Onnodig jurisch handelen,’ meende ook de gemeente na diens tussenkomst. Dat blijkt uit de rapportage van de Ombudsman over het derde kwartaal van dit jaar. De gemeente moest toegeven steken te hebben laten vallen en er is inmiddels samen met een taxateur opnieuw naar de woningwaarde gekeken. Een eindoordeel is er nog niet, maar wel overeenstemming over het feit dat die iets te hoog is ingeschat. In het derde kwartaal kwamen bij de Ombudsman in totaal 34 aanvragen voor bemiddeling binnen in een geschil tussen de gemeente en inwoners.
Bijna uitgeschreven
Ook bijzonder is het verhaal van de bewoner van een flatgebouw waar als gevolg van renovatie postvakjes verplaatst zijn en het vervolgens een rommeltje wordt met de postbezorging. Als de man zich dan op het stadhuis meldt voor een nieuw paspoort, hoort hij niet alleen dat hij dat niet krijgt op grond van een adresonderzoek maar ook dat hij de volgende dag wordt uitgeschreven uit de basisregistratie personen. Gesprekken met negen verschillende ambtenaren brengen geen oplossing; het overleggen van bewijsstukken van betalingen voor nutsvoorzieningen evenmin.
Hier moest de Ombudsman onmiddellijk actie ondernemen, want uitschrijving heeft voor een burger zeer vervelende consequenties. En is ook niet iets wat te verwachten is na jaren probleemloos op hetzelfde adres gewoond te hebben. Volgens het verslag van de Ombudsman was tot de maatregel besloten nadat er bij huisbezoeken van handhavers herhaaldelijk de deur niet open was gedaan. En dat is dan ook weer niet zo gek als een alleenstaande een fulltime baan heeft.
Verplicht werken zonder kinderopvang
Wie een bijstandsuitkering heeft en verplicht gaat werken bij Werkom, is zwaar de pineut als de beloofde plek in de kinderopvang opeens een plek op de wachtlijst blijkt te zijn. Niet kunnen werken wegens het ontbreken van kinderopvang is in Zaanstad geen erkend excuus en een foutief e-mailadres voor contacten met Werkom al evenmin: een korting van 20 procent op de uitkering is dan het gevolg wegens wegblijven zonder afmelding. De inwoonster vreest de korting, maar meer nog de toekomst, want haar probleem is er niet mee opgelost. De Ombudsman heeft deze zaak nog in onderzoek.
Files van bouwbusjes
Ook nog in de onderzoeksfase is een klacht over busjes van bouwvakkers dagelijks half op de stoep of op het fierspad een lange rij vormen in een straat waar veelvuldig huizen vertimmerd worden. Soms wel twaalf tot vijftien achter elkaar, die ook nog het zicht op een voorrangsweg belemmeren. De gemeente gedoogt die situatie, omdat niet van de werklui verwacht kan worden dat zij elke keer 200 meter moeten lopen om spullen te pakken. De inwoner heeft wel een idee: ‘s ochtends alles uit- en ‘s avonds weer inladen. De Ombudsman studeert nog op een uitkomst.
Illegale bewoning
De bewoners van twee bedrijfseenheden in Krommenie die daar illegaal woonden terwijl de gemeente een oogje toekneep zullen zich nog wel eens afvragen of het wel zo’n goed idee was om zich te beklagen over hun buurman die er niet woonde, maar er pianolessen gaf. Dat geluid bracht de buren ertoe de leraar en zijn leerlingen te bedreigen, waarop de man de Ombudsman inschakelde. Het eindresultaat was dat de gemeente beide ogen weer opende voor het feit dat er gewoond werd in strijd met het bestemmingsplan en dat de buren nu dienen te vertrekken.
