
Het vroegere UWV-pand Saendenborch op de hoek van de Stationsstraat en het Rustenburg verdwijnt en maakt plaats voor onder meer een woontoren. In totaal kunnen er maximaal 153 woningen komen, waarvan 30 procent sociaal en 70 procent in de vrije sector. Ook zijn maximaal 56 eenheden voor tijdelijk verblijf voorzien en is in de plint ruimte voor voorzieningen.
De toren komt achter de laagbouw te staan en in het hart van het bouwblok is ruimte voor een collectieve binnentuin voor alle bewoners. Het ontwerp wordt uitgevoerd in 'een duidelijk herkenbare samenhangende architectuur die inspiratie ontleent aan het industriële verleden van de Zaanstreek en de vroeg 20ste eeuwse New Yorkse baksteenarchitectuur, gekenmerkt door verfijnde detaillering en plastiek'.
De toren van Saendenborch gaat deel uitmaken van de serie hoge gebouwen die al aan weerszijden van de Provincialeweg en het spoor staan of gepland zijn. Aan de kant van Saendenborgh zijn dat de Hermitage en de Saentoren. De binnentuin wordt overdag voor iedereen toegankelijk en in de avond alleen voor de bewoners. Voor de fietsers en voetgangers en de woningen aan de binnenzijde van het complex gaat het vooral om een zichttuin met veel groen.

Het fietspad wordt vanaf De Buiging aangesloten op het Rustenburg en loopt langs de binnentuin van Saendenborch en eindigt bij de parkeerkelder. Het ontwerp van dit fietspad wordt ontwikkeld in samenhang met het plan voor Saendenborch. In de parkeerkelder is plek voor 86 auto's. Dat is bij lange na niet voldoende voor de verwachte behoefte, maar daarvoor wordt verwezen naar de nabijgelegen garage ven Q-park onder de Hermitage. Ook komen er deelauto’s.





