PvdA Wormerland kijkt met argwaan naar plannen Zaanstad voor de Schans

Opeens ligt in Zaanstad een plan op tafel om de Zaanse Schans te voorzien van toegangspoortjes zodat alleen betalende toeristen er nog terechtkunnen, zonder een document waarin het college de details uiteen zet. De ondernemers op de Schans zijn laaiend en brachten het idee naar buiten. Ook in Wormerland is daar kennis van genomen en de plaatselijke PvdA is er allesbehalve blij mee.

De zorgen van de raadsleden Monique Klootwijk en Kees-Jan Kindt betreffen een mogelijke afsluiting van het fietspad langs de Zaanse Schans, waaronder de Kalverringdijk. 'Dit fietspad is een cruciale verbinding voor veel inwoners, die het gebruiken om veilig en efficiënt naar school, werk of andere bestemmingen in Zaanstad te reizen. De mogelijke sluiting zou betekenen dat zij flink moeten omrijden over de ringdijk waar ook auto's rijden, wat de veiligheid en bereikbaarheid significant vermindert,' stelt het duo in schriftelijke vragen aan het college van Wormerland. Waarbij de vraag rijst of de bestuurders van de buurgemeente wél op de hoogte zijn van de precieze plannen van Zaanstad. 

Geen garanties

'Uit recente berichten blijkt dat Zaanstad een ticketsysteem wil invoeren vanaf april 2026, met als doel de overlast van de ruim twee miljoen jaarlijkse toeristen te beperken en de kosten voor onderhoud en handhaving te dekken. Tegelijkertijd wordt gesproken over het onttrekken van openbare wegen en paden, met ontheffingen voor bewoners en personeel, maar zonder duidelijke garanties voor lokale fietsers uit omliggende gemeenten en ook Wormerland. Dit roept vragen op over de afwegingen, de communicatie en de mogelijke rol van andere overheden, zoals de provincie Noord-Holland,' aldus de vragen. 

Pretpark

De PvdA'ers zien bovendien bedreigingen de Zaanse Schans als bewaarplaats van Zaans erfgoed. 'De Zaanse Schans herbergt historische woningen, molens en kerken en fungeert als een unieke locatie om dit culturele erfgoed voor toekomstige generaties te bewaren. Recentelijk is bijvoorbeeld het orgel en interieur van de doopsgezinde kerk in Wormer om niet overgedragen aan de Zaanse Schans, zodat dit na inbouw kan worden bezichtigd. Dit illustreert de ideële en culturele waarde van de locatie. Het risico bestaat echter dat de Zaanse Schans door de invoering van toegangskaartjes en andere commerciële maatregelen verandert in een pretpark voor toeristen, in plaats van een plek die primair gericht is op het behouden en tonen van erfgoed. Is dit de bedoeling, en hoe verhoudt zich dit tot de oorspronkelijke missie van de Zaanse Schans?'  

\