Huren vrije sector in Zaandam tegen de trend in naar beneden

De gemiddelde vierkantemeterprijs van een huurwoning in de vrije sector is eind vorig jaar na alsmaar stijgende prijzen landelijk voor het eerst boven de achttien euro uitgekomen. Zaandam behoorde in het derde kwartaal tot de uitzonderingen met een prijsdaling van 3,1 procent, meldt woningplatform Pararius .

In het derde kwartaal van vorig jaar steeg de gemiddelde vierkantemeterprijs onder andere hard in Leeuwarden (15,9 procent), Vlissingen (15,3), Weesp (11,8), Roosendaal (11,7), Diemen (10,9), Den Bosch, (10,2) en Heerlen (10,2 procent). De prijsdalingen was daarentegen groot in Vlaardingen (min 14,2 procent) en in mindere mate in onder andere Deventer (min 5,3), Hengelo (min 6,6) en Venlo (min drie procent). Pararius rapporteert naast macrocijfers ook informatie over de huurprijsontwikkelingen op lokaal niveau. Deze informatie gaat over plaatsen waar gedurende een kwartaal meer dan 30 vrije sector huurwoningen werden aangeboden.

Klein marktaandeel

Momenteel bestaat slechts acht procent van de Nederlandse woningvoorraad uit vrije

sector huurwoningen, terwijl de sociale sector 32 procent beslaat. De overige 60

procent is een koopwoning. Volgens directeur Jasper de Groot van Pararius is dat veel te weinig om te fungeren als ventiel voor de mensen die niet sociaal kunnen huren en niet willen of kunnen kopen. 'De vraag is vele malen groter dan het aanbod.' De Groot pleit voor het vergroten van de woningvoorraad in de vrije sector, maar daar is vooralsnog geen sprake van. Sterker nog, Pararius ziet het aantal huurwoningen dat op haar platform als beschikbaar wordt aangeboden elk kwartaal afneemt. In het derde kwartaal van 2023 werden 31,7 procent minder woningen aangemeld voor de verhuur dan een jaar eerder.

Huur wordt koop

'Onze cijfers wijzen daarnaast uit dat een steeds groter deel van de huurwoningen die vrijkomen niet opnieuw wordt verhuurd, maar doorschuift naar de koopmarkt. Particuliere beleggers verkopen deze huurwoningen omdat de verhuur door de eenzijdige opeenstapeling van maatregelen voor verhuurders niet langer rendabel is. Het aantal beschikbare vrije sector huurwoningen neemt hierdoor drastisch af, terwijl de vraag naar deze huurwoningen onverminderd hoog blijft. Als de balans tussen het aantal sociale huurwoningen en vrije sector huurwoningen wordt hersteld, komt de doorstroming op gang en komen vraag en aanbod meer in lijn met elkaar. Huurders hebben zo meer keuze, waardoor verhuurders blijvend zullen investeren.