Het Openbaar Ministerie heeft in hoger beroep negentien jaar en elf maanden cel geëist tegen de 51-jarige Zaandammer Hüseyin A. voor het verkrachten en doden van Milica van Doorn in juni 1992. Volgens het OM staat vast dat A. de dader is van het gruwelijke misdrijf, heeft hij een verklaring verzonnen en ’tegen beter weten in’ ontkend.
De negentienjarige Van Doorn werd in de nacht van 7 op 8 juni 1992 in de Zaandamse wijk Kogerveld verkracht en met extreem geweld om het leven gebracht. De zaak bleef lang onopgelost, tot A. in 2017 als verdachte in beeld kwam na een zogeheten DNA-verwantschapsonderzoek. A. wilde daaraan niet meewerken, maar zijn broer wel. Een in het lichaam van het slachtoffer gevonden spermaspoor wees A. als vermoedelijke dader aan.
De rechtbank legde hem 20 jaar cel op, maar A. ging in hoger beroep. Het OM moest in de eis vier weken aftrekken, in verband met een veroordeling wegens mishandeling in 2018. Met zo’n veroordeling moet volgens de wet rekening gehouden worden.
Geheime relatie
Na zijn arrestatie legde A. verschillende verklaringen af. Volgens de advocaat-generaal zat daar ook een bekentenis bij, maar die lezing trok hij later weer terug. Uiteindelijk kwam hij met het verhaal dat hij een geheime seksuele relatie met Van Doorn heeft gehad, waardoor het gevonden spermaspoor verklaard kon worden. De rechtbank deed deze verklaring af als ‘een verzonnen verhaal’en ook het OM gelooft er geen woord van.
‘Stuitend’
De advocaat-generaal hekelde de opstelling van A., die in haar ogen de nabestaanden van het slachtoffer extra leed heeft toegevoegd. ‘De zaak houdt hen al bijna 30 jaar in de greep. A. had hen het leven iets makkelijker kunnen maken door toe te geven wat hij heeft gedaan. Hij had zich kunnen melden, kunnen meewerken aan het DNA-onderzoek. In plaats daarvan neemt hij geen enkele verantwoordelijkheid en toont hij geen enkel berouw. Hij gedraagt zich als slachtoffer en dat is stuitend.’
