In Amsterdam is een petitie gestart om wethouder Marieke van Doorninck (GroenLinks) de laan uit te sturen, onder meer vanwege ‘manipulatie van het draagvlakonderzoek met betrekking tot de plaatsing van windturbines’. Eén van de gebieden die daarvoor in aanmerking komt is de Noorder IJplas, tot grote verontwaardiging van de Zaanse politiek.
Er wordt in de petitie een ontluisterend beeld geschetst van de politieke praktijk in de hoofdstad en er worden grote vraagtekens gezet bij de wijze waarop het dagelijks bestuur van Amsterdam de komst van zeventien mega windturbines er wil doordrukken. De research-afdeling Onderzoek, Informatie en Statistiek van de gemeeente Amsterdam die het draagvlakonderzoek uitvoerde is misleidend over afstand: ‘Er wordt vermeld dat de windturbines ‘ongeveer 150 meter hoog’ zullen worden en dat aan alle wettelijke normen (‘onder andere ten aanzien van geluid en slagschaduw’) wordt voldaan. Het probleem is dat er bij deze wettelijke normen geen minimumafstand is die geluidsoverlast en slagschaduw voor bewoners kan voorkomen,’ aldus de petitie.
De realiteit
‘Er is wel een wettelijke maximum geluidsnorm van 47dB voor de dag en 41dB voor de nacht. Maar zelfs windparken die zoveel overlast veroorzaken dat bewoners massaal verhuizen, zoals in de Hoeksche Waard, voldoen keurig aan deze wettelijke geluidseisen. Dit komt omdat deze norm over een jaarlijks gemiddelde gaat, en geen maximum stelt aan hoeveelheid en duur van geluid.’
Draagvlak is voor de provincie een voorwaarde om toestemming te geven voor de bouw van de windmolens. Onder druk van met name GroenLinks heeft de provincie in 2019 de 600-meternorm voor de afstand tussen woningen en windturbines losgelaten voor Amsterdam, omdat daar anders vrijwel geen mogelijkheden zijn voor windenergie.
Zonder voldoende draagvlak in de omgeving komt er echter geen groen licht uit Haarlem. ‘Het is onduidelijk hoe het draagvlak wordt gemeten. Wij zijn van oordeel dat een (overigens vooraf onvoldoende geïnformeerde) meerderheid in de gemeenteraad zelf hiervoor niet als enige norm kan worden gehanteerd,’ schrijven de opstellers van de petitie.
Zijkanaal H-Weg
Een raadsmeerderheid in Zaanstad is tegen de komst van enorme molens pal op de gemeentegrens met Amsterdam en vreest de gevolgen daarvan voor de woningbouwplannen in de Achtersluispolder en Poelenburg. De bewoners van de Zijkanaal H-Weg die eerder te hoop liepen tegen de inmiddels zeer twijfelachtige komst van een ‘chocoladepretpark’ van Tony’s Chocolonely in hun Zaanse achtertuin zijn nu in alle staten vanwege de bedreiging van hun woongenot vanaf de andere kant van de Noorder IJplas. Alles lijkt te moeten wijken voor de windambities van het Amsterdamse college, aldus de petitie: de vraag of het ook kán als rekening wordt gehouden met gezondheidsschade en met de natuur wordt opzijgeschoven.
Selectief en manipulatief
‘De gemeente koos ervoor om op sociale media enkel te communiceren over het draagvlak in de gemeente als geheel. Zo worden Amsterdam en de zoekgebieden op een hoop geveegd om te kunnen beweren dat er voldoende draagvlak is. Dat is selectief en manipulatief met resultaten omgaan. Wie verder kijkt dan de communicatie van de gemeente en een diepere analyse maakt van het onderzoek komt tot de conclusie dat er in de zoekgebieden beslist geen draagvlak voor windturbines is.’
