Uit onafhankelijk onderzoek is niet gebleken dat een juf op openbare basisschool De Voorzaan in Zaandam lijfstraffen heeft uitgedeeld of de kinderen in haar groep 3 op een andere wijze onheus heeft bejegend. Eind vorige maand dienden tien ouders een klacht tegen haar in en werd ze door het bestuur van scholenkoepel Zaan Primair tijdelijk op non-actief gesteld. Uit onderzoek van het gespecialiseerde Rotterdamse bureau Bezemer en Schubad blijkt nu dat ‘er geen aanknopingspunten zijn gevonden dat de onorthodoxe straffen inderdaad hebben plaats gevonden’. De onderzoeker acht het dan ook niet aannemelijk dat de beschuldigingen van de ouders waar zijn.
Wel is gebleken dat er een enorme onvrede onder de ouders heerste over de communicatie met de leerkracht en de school. De onderzoeker meent dat dit de voedingsbodem is geweest voor een klimaat voor ‘elkaar overtreffende verhalen’. De ouders zijn vanochtend ingelicht over de resultaten van het onderzoek, waarvoor gesproken werd met alle ouders, de leerkracht en collega’s van de juf. Volgens de ouders leidde het gedrag van de onderwijzers tot bedplassen, de juf haten of bang voor haar zijn, (meer) agressief gedrag en niet graag naar school gaan. Geen van de ouders bleek de gedragingen waarvan de juf werd beschuldigd zelf te hebben waargenomen: in de meeste gevallen hoorden ze daarvan van hun kind of andere ouders. Alles kwam dus van ‘horen zeggen’.
Plausibele verklaringen
De onderzoeker trof wel plausibele verklaringen aan voor enkele van de genoemde ‘straffen’: ‘Zo zitten kinderen die vanuit didactische overwegingen even een rustiger plekje nodig hebben inderdaad niet midden in de groep, verheft de leerkracht soms haar stem (om boven 30 kinderstemmen uit te komen), geeft zij een kind weleens een tikje tegen het hoofd om aandacht te vragen, en zet zij kinderen die niet kunnen ophouden met het wippen op hun stoeltje korte tijd op de grond, en zitten ze ook op de grond als zij vanwege de les even dichtbij de leerkracht moeten zitten. Een kind dat te laat kwam en vertelde dat de wekker kapot was, kreeg te horen dat papa een nieuwe wekker moest kopen. En de ‘blindering’ van de ramen bestaat uit opgeplakte folie, die op verzoek van omwonenden van het tijdelijke noodgebouw werd aangebracht.’
Slechte communicatie
Er zijn wel aanwijzingen dat de juf ‘strenger en meer rigide’ is dan andere leerkrachten. Een één-op-één relatie daarvan met bijvoorbeeld agressief gedrag, bedplassen en niet graag naar school gaan is niet te leggen en kan met heel veel factoren te maken hebben. De klachten van de ouders bleven bovendien niet beperkt tot de juf van groep 3 maar richten zich ook op de schoolleiding. Bij ouders blijkt sterk het gevoel bestaan dat zij niet gezien en gehoord worden en door slechte communicatie staan zij eerder tegenover de school dan naast elkaar. Aanbevolen is daarom om de wijze van communiceren gezamenlijk vorm te gaan geven. De school wordt aangeraden om te anticiperen op ‘de school van de toekomst met het oog op veranderingen in de leerlingenpopulatie, mondige ouders, grensoverschrijdend gedrag, culturele diversiteit en lerarentekorten’ en dergelijke. Alle commotie leidde er wel toe dat twee leerlingen van een ouder die de confrontatie zocht de school moesten verlaten. De juf zit ziek thuis en haar toekomst is ongewis.
