Bewoners van de Sint Pieter en de Almanak in Zaandam krijgen geen restafvalcontainer op een plek dichter bij hun woningen. Ze hadden daarom gevraagd omdat met name de oudere bewoners opzien tegen de lange weg die ze straks met hun restafval moeten afleggen.
Op vragen van de POV antwoordt het college echter dat er geen verandering in de plannen komt. Het beleid gaat uit van een container per 150 huizen en op basis daarvan zijn in de wijk waar de Sint Pieter en de Almanak deel van uitmaken drie containers nodig. ‘Deze zijn in het ontwerp evenredig verdeeld over de wijk,’ aldus de beantwoording. Het plaatsen van een extra container op de door de bewoners gewenste plek op de parkeerplaats voor beide straten zou een uitbreiding van de noodzakelijke capaciteit betekenen en dat is ‘niet verdedigbaar tegenover andere wijken en situaties’.
Hogere kosten
Door de gevraagde uitbreiding zouden bovendien de kosten voor de afvalinzameling en verwerking stijgen, aldus het college, en dat betekent hogere tarieven voor de inwoners. Dat ouderen of mensen met een lichamelijke beperking soms meer dan 125 meter moeten lopen naar een ondergrondse afvalcontainer wordt niet als problematisch ervaren: omdat het meeste huishoudelijk afval aan huis wordt opgehaald zal de hoeveelheid restafval aanzienlijk minder zijn dan voorheen.
Inbedden in het dagelijkse ritme
Het hoeft niet dagelijks te worden weggebracht en de verzamelcontainers staan bovendien ‘op logische plaatsen in de wijk’: zoveel als mogelijk op aan- en uitvoerwegen. Het wegbrengen van restafval kan daarom ‘worden meegenomen in het ritme van het dagelijks leven’. ‘Bij goed scheiden van afval zal (in de nieuwe situatie) naar verwachting het wegbrengen van restafval minder vaak moeten gebeuren dan het wegbrengen van plastic, blik en drankenkartons en papier naar de containers bij winkelcentra, zoals nu het geval is,’ in de woorden van B & W.
Voorlichting en wijkteams
In het Grondstoffenplan dat de basis vormt van de nieuwe manier van afvalinzameling is geen maximale afstand tussen woningen en de restafvalcontainers opgenomen – en ook landelijk ontbreekt zo’n wettelijke norm. ‘Indien voor ouderen en/of voor mensen met een lichamelijke beperking de nieuwe situatie lastig(er) is dan voorheen, kan voorlichting aan huis worden geboden. Bewonersvoorlichters staan de inwoners graag te woord over het scheiden van afval. Zij helpen zo veel mogelijk afval te verdelen over GFT, papier en PMD minicontainer. Waar nodig ondersteunen zij in de aanvraag bij de Sociale Wijkteams. De Sociale Wijkteams ondersteunen bij het vinden van maatwerkoplossingen.’
