Er komen in Zaanstad jaarlijks zo’n 20 vergunningen voor woningsplitsing binnen. Voor kamerverhuur is een eigenaar alleen verplicht om een melding brandveilig gebruik te doen als er vijf kamers of meer verhuurd gaan worden. Daarnaast is er sprake van illegale situaties. Bij de gemeente zijn sinds 2015 zo’n 35 gevallen bekend geworden van illegaal splitsen en 31 gevallen van illegale kamerverhuur. Maar het werkelijke aantal verhuurde kamers kan groter zijn.
Dat antwoordt het college op vragen van de PVV over brandveiligheid in woningen die aan meerdere mensen die niet in gezinsverband leven verhuurd worden. Fractievoorzitter Peter van Haasen kwam tot die vragen naar aanleiding van een woningbrand in de Pelikaanstraat in Zaandam, waarbij twee mensen uit een raam sprongen omdat een andere vluchtweg ontbrak. Beiden raakten gewond door de val van twee hoog. De eigenaar had zich niet gehouden aan de landelijke regels voor het brandveilig gebruik van bouwwerken uit het Bouwbesluit en de verplichting om een melding brandveilig gebruik te doen aan zijn laars gelapt. Inmiddels staat de situatie onder verscherpt toezicht, aldus het college. De gemeente heeft alleen inzicht in de brandveiligheid van woningen na een melding brandveilig gebruik of wanneer de afdeling Gebruikstoezicht is ingeschakeld.
Nieuw beleid
Het dagelijks bestuur wil voor de zomer komen met een voorstel voor de regulering van splitsingen, verkamering en vakantieverhuur. ‘Nieuwe regelgeving voor woningsplitsing en kamerverhuur maar ook nieuwe jurisprudentie vereisen een zorgvuldige afweging van de gekozen route,’ aldus de antwoorden. Er is nog onvoldoende budget in de begroting aanwezig voor de ontwikkeling, implementatie en uitvoering van de nieuwe regels. Het tijdelijk stopzetten van de vergunningverlening voor splitsing en verkamering is één van de mogelijkheden die momenteel worden onderzocht. ‘Bijvoorbeeld door het instrument voorbereidingsbesluit in te zetten. Dit zorgt ervoor dat aanvragen voor een omgevingsvergunning voor het onderdeel bouwen automatisch worden aangehouden. De beslissing om de aanvraag te vergunnen wordt daarmee maximaal een jaar uitgesteld.’
Baten en gevaren
Om een dergelijk instrument in te zetten is echter een goed inzicht in het bestaande feitelijke gebruik nodig en ook moet er een risicoanalyse voor planschade worden gemaakt om te inventariseren welke vermogens- en inkomensschade bij woningeigenaren kan ontstaan en welke claims mogelijk zijn. ‘Bovendien moet er binnen een jaar een ontwerpbestemmingsplan ter inzage liggen om te kunnen blijven optreden tegen kamerverhuur en woningsplitsing. Kortom, ook tijdelijk stoppen vereist voorbereidingstijd en geld. In het geval van sturing via de Huisvestingsverordening moet de verordening worden aangepast, een vergunningstelsel worden ingericht en capaciteit beschikbaar komen om de aanvragen te beoordelen.’
Van Haasen sloot af met de vraag hoe het nu met de gewonden uit de Pelikaanstraat gaat. Daarover komt geen uitsluitsel. ‘We delen uw zorg om de slachtoffers, maar mogen daar vanuit privacyredenen geen mededelingen over doen.’
