Zonne-energie (bijna) taboe op landbouw- en natuurgronden

Zonneparken en -weiden op landbouw- en natuurgronden zijn vanaf 1 januari niet langer toegestaan, gezien het grote beslag op de schaarse ruimte. Alleen bij hoge uitzondering en onder strikte voorwaarden mag dit nog.

Dat blijkt uit de nieuwe voorkeursvolgorde voor plekken waar zonne-energie mag worden opgewekt die minister Hugo de Jonge van Binnenlandse Zaken naar de Tweede Kamer heeft gestuurd. In overleg met provincies, gemeenten en waterschappen heeft het Rijk nieuwe afspraken gemaakt voor de plaatsingsvolgorde van zonnepanelen. Die moeten als eerste op daken en gevels worden geplaatst, maar ook op bijvoorbeeld kassen, industrieterreinen, stortplaatsen en boven parkeerplaatsen. Daarna wordt gekeken naar ongebruikte terreinen in bebouwde gebieden en weer later naar onbenutte terreinen in landelijk gebied.

Voor nieuwe zonneparken op landbouw- en natuurgronden worden geen vergunningen meer verleend, enkele uitzonderingen daargelaten. Als het gaat om landbouwgronden die op termijn een andere bestemming krijgen, zoals een woonbestemming kan alsnog toestemming worden verleend, zo is afgesproken. Of als de aanleg ervan bijdraagt aan de vermindering van zogenoemde netcongestie, een tekort op het stroomnet.

De zonneparken en -weides moeten passen op het overbelaste elektriciteitsnet en landschappelijk goed inpasbaar zijn, schrijft De Jonge mede namens klimaatminister Rob Jetten aan de Kamer. De ‘voorkeursvolgorde zon’ wordt door de provincies juridisch vastgelegd in de provinciale verordeningen.