Inwoner West-Knollendam keert zich tegen woningplan

De herontwikkeling van jachthaven De Hennewerf naar een woongebied met loodsen, steigers, een uitweg en parkeerplaatsen op het Amfibieplein in West-Knollendam stuit op bezwaren bij een omwonende. De recreatieve functie moet blijven en bouwen op de vervuilde grond is volgens de bezwaarmaker helemaal niet mogelijk.

Kleine recreatiewoningen zoals die er nu ook nog staan en ook in het verleden al waren zijn geen probleem, want die verhinderen niet dat het terrein toegankelijk is voor recreanten. Het dorp heeft vijf jachthavens en als deze verandering van de bestemming mogelijk wordt gemaakt dan bestaat de vrees dat ook de rest aan het bouwen wil slaan. Dan blijft er geen recreatie meer over en zullen de havens vol worden gebouwd met huizen, villa’s en waterwoningen, voorziet de indiener van de zienswijze: 'Niet om de reden dat dit wenselijk is vanwege het woningtekort, maar om geld te verdienen.'

Niet voor eigen inwoners

Hij of zij spreekt van 'woningbouw bestemd voor particulieren met veel geld die niets toevoegen aan het dorp, maar afbraak van het huidige dorp betekenen.' Dure koophuizen zoals voorzien op de plek van de Hennewerf is niet waar de West-Knollendammers behoefte aan hebben: 'Ik persoonlijk heb twee volwassen inwonende 'kinderen' die al jaren op zoek zijn naar woonruimte, die er niet is in Zaanstad. Die hebben niets aan deze huizen helaas, niet betaalbaar.' Ook ouderen die in het dorp willen blijven wonen zien daartoe geen mogelijkheden, is de trieste constatering. En 'nog meer Amsterdammers met geld aantrekken zoals met Brokking en Meneba lijkt mij niet wenselijk.

Vervuilde grond en slib

Wat de vervuilde grond en het verontreinigde slib in de haven betreft is er volgens de zienswijze geen zicht op de schoongrondverklaring die noodzakelijk is voor wonen. 'Op het terrein hebben zeker de laatste 20 jaar grote aantallen boten liggen te verrotten. De boten werden vroeger behandeld met giftige verf en giftige antifouling (een aangroeiwerende verf die wordt aangebracht op het onderwaterschip, red.). Ook liep alle diesel en olie gewoon het water en de grond in. Dit geldt ook voor de haven waar jarenlang werd gewerkt aan boten terwijl ze in de haven lagen. Er werd geschuurd, gelast en geverfd, al het giftige afval viel gewoon in het water en heeft zich opgehoopt tot vervuild slib.' Er is tot nu toe niets gedaan om de grond of het slib schoon te maken, zag de inwoner van West-Knollendam. 'Er is kennerlijk ook geen onderzoek naar gedaan, wat wel heel vreemd is.'

Cultuurhistorie

Een derde bezwaar betreft de vernietiging van het laatste stukje overgebleven buitendijks gebied in West-Knollendam, uniek voor Zaanstad. Huizen en waterwoningen gaan dit historische deel en het karakter van het dorp voor eeuwig veranderen. 'Veel mensen uit het dorp maken gebruik van het stukje oude Noorddijk om langs de Zaan te wandelen. Wij hebben met 'de wijk is van iedereen' een aantal jaren geleden juist een wandelrondje gecreëerd dat het dorpje rondgaat via de Noordijk. Wandelen langs een nieuwbouwwijk en waterwoningen tast het hele karakter aan.'

De projectontwikkelaar geeft weliswaar aan dat de dorpelingen van het te creëren plein gebruik zullen kunnen maken, 'maar wie wil nu op een binnenplaatsje van nieuwbouwhuizen door de tralies (die staan voor de haven) heen naar het water kijken? Opgeklopte onzin. Zaanstad zou juist trots en zuinig moeten zijn op deze kleine stukjes in plaats van alles te gelde te willen maken met industrie en huizen,' is de niet mis te verstane klacht. Het alternatief? Een groener gebied met meer natuur en ecologische verbindingen die nu ontbreken.

Natuur herstellen

'Denk aan aflopende oevers voor bijzondere soorten libellen en juffers zoals er al een aantal is teruggekomen bij het bankje en de geitenweide aan de Zaankant. Waterdiertjes en watervogels, een verbindingsroute voor vleermuizen. Waterflora zoals de gele lis en zwanenbloemen, dotterbloem zouden hier allemaal terug kunnen gaan groeien. Dit zou een geweldige toevoeging zijn voor het dorp, de bewoners en de omgeving. En zeker ook voor toeristen zoals wandelaars en fietsers.' In plaats van dat idyllische beeld komen er echter 'grijze stenen parkeerplaatsen' bij.