De regering moet aan de slag om de gevolgen van windmolenparken (met drie of meer turbines) voor het milieu – geluid, slagschaduw en veiligheid – beter in kaart te brengen. Tot dat is gebeurd mogen de algemene normen in het Activiteitenbesluit en de Activiteitenregeling niet langer worden gebruikt, besliste de Raad van State vandaag.
De tussenuitspraak gaat concreet over een bestemmingsplan en de omgevingsvergunning voor de bouw van zestien windturbines in Delfzijl, maar heeft gevolgen voor vergelijkbare ruimtelijke besluiten voor windturbineparken in het hele land. Dus ook voor de boorden van het Noordzeekanaal tussen de bedrijventerreinen Zuiderhout en Nauerna, waar de mogelijke plaatsing van windmolens nog wordt onderzocht. De uitspraak van vandaag is het gevolg van het zogenoemde Nevele-arrest van het Hof van Justitie in Luxemburg van juni 2020 over een Belgisch windpark.
Nieuwe bsluiten wel mogelijk
Op grond van de Europese richtlijn voor Strategische Milieubeoordeling komen plannenmakers niet langer weg zonder een milieurapportage. De uitspraak betekent niet dat er in de tussentijd geen nieuwe besluiten meer kunnen worden genomen over windturbineparken. De gemeenteraad is bij een bestemmingsplan niet verplicht om aan te sluiten bij de windturbinenormen uit het Activiteitenbesluit en de Activiteitenregeling, maar kan in een bestemmingsplan eigen normen stellen als deze normen maar goed worden gemotiveerd voor dat concrete bestemmingsplan.
Eigen invulling
De gemeenteraad van Eemsdelta wilde de mogelijkheid krijgen om het bestemmingsplan en de omgevingsvergunning te herstellen door eigen normen voor de windturbines vast te stellen. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State geeft de gemeenteraad daarvoor in de tussenuitspraak van vandaag 26 weken de tijd. Daarna komt er een definitieve uitspraak over het bestemmingsplan en de vergunning voor het windpark in het Noorden.
