Het aantal huisuitzettingen vanwege een betalingsachterstand is tijdens de coronacrisis in sterk teruggebracht. ‘Door goede voorlichting, een actieve benadering van huurders en een persoonlijke aanpak is dit mooie resultaat behaald,’ laten de Zaanse corporaties vandaag weten. Waar in 2016 nog 41 huurders hun woning uit moesten vanwege een huurschuld, daar daalde dat aantal vorig jaar tot negen.
De woningcorporaties zetten zich al voor de komst van corona in voor huurders met betalingsachterstanden doordat zij plotseling hun inkomen verloren. ‘Maatwerk is de afspraak, het ruimhartig zoeken naar een persoonlijke oplossing om huisuitzettingen te voorkomen. Maar wanneer er sprake is van criminele activiteiten, ernstige overlast of woonfraude geldt deze aanpak niet.’ Zeker nu de crisis aanhoudt willen de corporaties oog houden voor een groeiende groep huurders die worstelt met een achteruitgang in inkomen. Een voordeel voor hen is dat de sociale huren dit jaar niet omhoog gaan.
Snel ingrijpen
‘De succesaanpak tijdens corona ligt vooral in de directe actie richting huurders, ofwel het snel in contact komen. Door vanaf de start van de intelligente lockdown in maart actief te communiceren en huurders met financiële problemen op te roepen zo snel mogelijk met ons in gesprek te gaan, namen veel huurders met zorgen contact met ons op. Meestal waren dit huurders met betaalproblemen die nooit eerder hulp aan Parteon vroegen,’ zegt Sandra van der Woude namens de grootste Zaanse corporatie in een persbericht. Daarnaast zijn ZVH, Rochdale, Eigen Haard, WormerWonen en Woonzorg Nederland hier actief.
Onderzoek
De woningcorporaties bespreken in een persoonlijk gesprek de situatie van de huurder en de achtergrond van de betalingsachterstand. Als blijkt dat er meer schulden of andere problemen spelen, dan wordt wanneer de huurder daar toestemming voor geeft contact opgenomen met het Sociaal Wijkteam om een plan van aanpak op te stellen en hulpmiddelen aan te bieden. De Zaanse corporaties starten dit jaar een onderzoek naar mogelijkheden om mensen met structureel te hoge kosten in vergelijking met hun maandelijks inkomen meer te kunnen ontzien. Er zal hierbij ‘breed worden gekeken naar mogelijkheden en meer integraal samenwerken om ervoor te zorgen dat huurders na het betalen van de woonlasten nog voldoende geld overhouden om te kunnen leven’.
‘Samen met gemeente, huurdersorganisaties en andere maatschappelijke organisaties zal worden gekeken waar de corporaties door samenwerking meer kunnen betekenen voor juist deze groep mensen die nu maandelijks ‘overleeft’ ofwel waarbij het inkomen en de uitgaven niet in verhouding zijn.’
