Vergunning Hollands Noorderkwartier voor bouwrijp maken van terrein voor Toermalijn

Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier heeft de vergunning verleend voor het bouwrijp maken van het terrein voor de nieuwbouw basisschool Toermalijn aan het Noordeinde in Wormerveer.

De grond is van ontwikkelaar BPD . Die was al met gemeente in gesprek over woningbouw op het hele Noordeinde, maar nadat de interconfessionele brede school in beeld kwam is die kavel ‘losgeknipt’ van de eerdere overeenkomst over het bouwplan. Daardoor heeft BPD minder grond overgehouden om te bouwen en moet dus meer huizen op een kleiner terrein neerzetten om de geboogde winstdoelstelling te halen. Een van de opties is om zes huizen neer te zetten in het geplande openbare groen met zicht op de Zaan - en aan de overkant de Wormerse vestiging van Cargill - maar daar is de gemeente geen voorstander van.

Het terrein aan het Noordeinde ten noorden van huisnummer 66 kent toch al een bewogen geschiedenis. In 1988 bouwde het metaalbedrijf Genius Klinkenberg bv er nog een nieuwe productiehal, nadat het bedrijf de plannen om d e historische woning op 66 daarvoor te slopen op last van de rechter had moeten laten varen . Het oorspronkelijk familiebedrijf Gebroeders Klinkenberg was sinds 1984 een zelfstandige werkmaatschappij van Genius Holding in IJmuiden.

Klinkenberg begon in Wormerveer in 1857, nadat Pieter Klinkenberg in 1855 zijn vader was opgevolgd als baas van hun smederij in Krommenie. De verhuizing naar het Noordeinde werd waarschijnlijk mede ingegeven door de bouw van stoomoliefabriek De Tijd

van Koninklijke Wessanen BV aan de Noorddijk. Toen De Tijd in december 1857 ging draaien, had Klinkenberg al 57 opdrachten in de fabriek vervuld. Ook daarna werd met regelmaat voor Wessanen gewerkt, daarnaast was er werk aan molens, het beslaan van paarden en reparaties aan rijtuigen.

In 1883 maakte Klinkenberg voor het eerst de constructie voor een brug, bij de Goudastraat in Wormerveer . De bruggenbouw zou daarna een van de belangrijkste bedrijfsactiviteiten worden en lang blijven. Klinkenberg heeft door heel Nederland bruggen gebouwd. Een andere, eveneens later belangrijke, activiteit was het maken van constructies voor bedrijfsgebouwen. Meestal gebeurde dit in samenwerking met de gebroeders Gorter uit Wormerveer, die waren gespecialiseerd in de bouw van fabrieken met zware constructies.

In 1894 werden de zaken overgenomen door Pieters zonen Jan en Cornelis en vanaf 1 januari 1895 werd de naam Gebroeders Klinkenberg. Onder leiding van de gebroeders werd het reparatiewerk steeds minder belangrijk, ten gunste van de nieuwbouw van onder andere reservoirs en watervijzels voor poldergemalen.

In de jaren 50 en 60 maakte het bedrijf een bloeiperiode door, maar daarna kwamen de eerste grote problemen. Het personeelsbestand werd in 1976 met 36 teruggebracht tot circa vijftien werknemers. De Klinkenbergs verdwenen uit de directie van het bedrijf. Rond 1980 volgde opnieuw een crisis. In maart 1984 werd tenslotte surséance van betaling aangevraagd en kort daarna het faillissement. Als belangrijke oorzaak werd het debacle met Rijn-Schelde-Verolme aangewezen: Klinkenberg had nooit betaalde kostbare boren voor kolengraafmachines voor het concern gemaakt.

Na het faillissement leek het geruime tijd dat Klinkenberg niet terug zou keren, maar door acties van een strijdbare groep van het personeel, onder aanvoering van OR-lid W. Beets , keerde het tij.

Rijk, provincie en gemeente gaven een kredietgarantie van in totaal 1,6 miljoen gulden. Drie maanden na het faillissement begon Klinkenberg weer met productie, met 40 werknemers overgebleven. In september 1984 volgde de overname door de IJmuidense Genius Holding en in 1991 werkten er aan het Noordeinde circa 100 mensen. Twintig jaar later was het met het bedrijf gedaan en werd het definitieve faillissement

uitgesproken. Maar stond huisnummer 66, inmiddels eigendom van Parteon, nog fier overeind .