We gaan in Nederland te ‘krampachtig’ om met burgemeestersbenoemingen, vindt de aankomende burgemeester van Zaanstad Jan Hamming. In de talkshow Kraak van Omroep Brabant sprak hij vanmiddag over het aanstaande vertrek uit Noord-Brabant en zijn toekomst in de Zaanstreek.
Hamming gaat vanaf eind september ‘vol voor Zaanstad’. Al zal hij Brabant wel gaan missen. ‘Afscheid nemen is een beetje doodgaan’, zei hij. Om daar meteen aan toe te voegen dat hij hoopt wat van de ‘Brabantse gemoedelijkheid naar Zaanstad te kunnen exporteren’.
Een deel van het interview.
Zelf werd Hamming in juli met de neus op deze krampachtigheid bij de procedure rond de benoeming van burgemeesters gedrukt toen werd gelekt dat niet de inmiddels benoemde Jack Mikkers, maar hijzelf de gedroomde kandidaat was om burgemeester van Den Bosch te worden. Hij wilde daar vandaag niet verder op ingaan. Hamming vertelde wel ruim al een jaar geleden in Zaanstad gesolliciteerd te hebben.
Teruggaan naar Tilburg, waar hij lang wethouder was en waar de burgemeesterspost ook vrijkomt, heeft Hamming nooit overwogen. ‘Geen seconde’. Met Zaanstad stapt hij uit zijn comfortzone, zei hij eerder al. ‘Veel interessanter.’
Ongelukkige combinatie
Zaanstad en burgemeesters was de laatste jaren een ongelukkige combinatie. In 2004 vertrok Ruud Vreeman naar Tilburg. VVD’er Henry Meijdam (2005) stapte binnen een jaar op vanwege zijn liefdesrelatie met de gemeentesecretaris. Vervolgens was Jan Baas (PvdA) in 2006 al bijna benoemd toen een onwettig verkregen bouwvergunning voor zijn huis daar een stokje voor stak. In 2007 kwam Geke Faber (PvdA), maar zij wilde de tweede termijn vanwege haar leeftijd (64) niet uitzitten. Daarop keerde Vreeman in december vorig jaar terug als waarnemer.
De eerste sollicitatieronde voor de opvolger van Faber eindigde vorig jaar september zonder resultaat. Toen een paar kandidaten zich ‘om persoonlijke redenen’ terugtrokken, bleven er voor de vertrouwenscommissie te weinig geschikte kandidaten over om uit te kiezen. Daarop werd de procedure uitgesteld tot na de Tweede Kamerverkiezingen. In de herkansing waren er 33 kandidaten.
