Een inwoner van Zaanstad beschuldigt de gemeente van dierenmishandeling imdat die niets doet aan de vooral voor huisdieren zeer schadelijke grasaren die overal in de openbare ruimte opduiken. In de zomer van 2018 moest hij drie keer met zijn hond naar de dierenarts om de aren die door de huid heen waren gedrongen te laten verwijderen, ‘met alle ontstekingen, pijn en kosten van dien’. Dit jaar was het eerder erger dan beter en zelfs bij het hondenstrand in het Jagersveld woekert de grassoort Hordeum murinum, ofwel het kruipertje.
Hordeum – een soort gerst – heeft stevige aren die in ‘parapluutjes’ uiteenvallen en met weerhaken vast blijven zitten in kleding, maar ook in de vacht van huisdieren. De punt van de aar is zo scherp dat die door de huid heen boort en doordat er weerhaken aanzitten alleen maar steeds dieper kruipt. Hoe droger het is, hoe scherper de grasaar en hoe bedreigender hij voor een dier kan zijn. ‘Sinds een aantal jaren komt deze gevaarlijke grassoort steeds vaker voor. Zo veel dat ik zelfs mijn eigen tuin niet meer uit kan lopen zonder door dit gras heen te moeten; overal in de straten stond het afgelopen de zomer helemaal vol,’ aldus de briefschrijver. En dat komt omdat de gemeente twee tegenstrijdige besluiten heeft genomen, zo heeft hij vernomen van ‘zowel de beleidsmaker Groen als de leidinggevende van de afdeling die het groenonderhoud doet’: niet langer spuiten met gif én bezuinigen met als gevolg minder geld, minder handen en minder machines voor het beheer van de openbare ruimte.
De oplossing ligt voor de hondenbezitter dan ook voor de hand: óf er wordt weer gespoten of op een andere manier gepoogd het gevaarlijke onkruid met weinig mankracht te verwijderen, óf er moet heel veel meer geld dan de afgelopen paar jaar gebruikelijk was uitgetrokken worden voor mankracht en machines om de klus te klaren. ‘Er is geen andere mogelijkheid,’ schrijft hij. ‘Mens en dier moeten veilig zijn in Zaanstad en dat betekent dat niet potentieel iedere stap dodelijk mag zijn zo gauw ze de deur uitstappen’. Dat er geen geld voor is accepteert hij niet: ‘Ik betaal, inclusief de speciale belasting voor mijn hond, voor 63 vierkante meter aan woonruimte inmiddels bijna een maandinkomen per jaar aan belasting aan de gemeente. Het lijkt me dat ik daar dan ook een veilige openbare ruimte voor mag verwachten. Wat er nu gebeurt is gewoon dierenmishandeling.’ Het komende jaar gaat het budget voor onderhoud in elk geval nog niet omhoog, zo is bij de behandeling van de begroting gebleken.
