Er zijn dit jaar drie aanvragen voor Kanjersubsidies ingediend en het college wil ze allemaal honoreren. Het gaat om de restauratie van het pand aan de Communicatieweg Oost 7 in Assendelft, van het pand aan de Parkstraat 25 in Zaandam en van Zaanweg 57 in Wormerveer.
De eerste twee kunnen elk rekenen op 50.000 euro en de derde op 35.000. Het doel van de Kanjersubsidie is om omvangrijke instandhoudings- of restauratieprojecten van gemeentelijke monumenten mogelijk te maken, waarvoor de reguliere regelingen niet toereikend zijn. Tot nu toe verleende de gemeente jaarlijks één Kanjersubsidie. De drie nu bedeelde panden worden gezien als een belangrijk onderdeel van de Zaanse geschiedenis en zijn daarmee van belang voor de identiteit van de Zaanstreek.
De Communicatieweg Oost 7 is belangrijk omdat het een boerderijtype
- een hooihuisboerderij - betreft waarvan er steeds minder aanwezig zijn en dat inmiddels zeldzaam te noemen is. Hooihuisboerderijen zijn typerend voor de Zaanstreek en Waterland. De boerderij is typerend voor boerderijen uit het interbellum met enerzijds moderne aspecten (stenen gevels, de invloed van de Woningwet) en anderzijds nog steeds restanten van de Zaans - Waterlandse bouwtraditie (hooihuisboerderij met houten hooiberg).
Het pand aan de Parkstraat 25 in Zaandam uit 1899 is het voormalige Volks-Badhuis, met invloed uit de chaletbouw. Dergelijke badhuizen zijn typerend voor de groei van de welvaart en verbeterde hygiënische standaarden uit de Belle Epoque (circa 1870 - 1914) en ze zijn inmiddels zeldzaam.
Het was eigendom van woningcorporatie ZVH, maar werd verkocht en wordt verbouwd tot negen appartementen
. Van 1965 tot 2005 was het pand in gebruik als kerk van de Vrije Evangelische Gemeente Maranatha. In 2006 werden in het toen leegstaande gebouw acht studio-appartementen van 20 tot 34 vierkante meter op de begane grond gebouwd plus een vijfkamermaisonnette van 101 vierkante meter.
De Wormerveerse of Doopsgezinde Vermaning is een Rijksmonument uit 1830. Het pand is daarom niet alleen belangrijk voor Wormerveer of Zaanstad, maar voor heel Nederland. Het heeft een neoclastische voorbouw met Dorische zuilen. De architect was Hendrik Springer (1805 - 1867). Springer is de broer van de kunstschilder Cornelis Springer.
Springer kreeg de opdracht na het winnen van een prijs. Mogelijk / waarschijnlijk is hier sprake van neogrec, een stijl die typerend is voor het tijdsgewricht van rond 1830. In dat jaar werd Griekenland onafhankelijk van het Ottomaanse rijk verklaard, na een bloedige strijd in de Griekse vrijheidsoorlog (1821 - 1827). In internationaal Europees verband waren het Duitse architecten als Leo van Klenze en Karl Friedrich Schinkel die de toon aangaven. Zij baseerden zich op de klassieke Griekse bouwkunst die nu weer bestudeerd kon worden.
In 1849 vertaalde Springer de baanbrekende archeologische studie van de Britse architecten James Stuart (1713 - 1788) en Nicholas Revett (1720 - 1804), die na 1750 een cruciale rol hadden gespeeld bij de herontdekking van het antieke Griekenland, en sindsdien een belangrijke inspiratiebron voor de eigentijdse neoclassicistische bouwkunst had gevormd.