Monumentale boerderij in Jisp zoekt eigenaar met historisch besef

Een pand wordt niet zomaar een monument en omwonenden zijn vaak blij met het behoud ervan, omdat het een gekoesterd onderdeel van hun leefomgeving is. Maar eigenaren hebben daar soms lak aan: die zien alleen kosten en wachten tot het pand de geest geeft en ze er vanaf zijn. Levert de grond nog een leuke prijs op. Een voorbeeld is de oude kaasboerderij uit 1895 aan de Dorpsstraat 13 in Jisp.

'Stap binnen in een uniek stuk geschiedenis in het schilderachtige Jisp. Deze boerderij, met haar oorsprong in de zeventiende eeuw, wacht op een nieuwe eigenaar die hier zijn/haar droom wilt realiseren,' begint de verkoopadvertentie. Maar gaan die potentiële kopers ook horen dat de huidige eigenaar van de gemeente Wormerland een dwangsom kreeg opgelegd voor verregaand achterstallig onderhoud? Dat gevreesd wordt voor het instorten van het Rijksmonument?

Nadelen

Het nadeel van die status is uiteraard dat een eigenaar aan strikte regels gebonden is. Monumenten vereisen specialistisch onderhoud en dat kan leiden tot hogere kosten, omdat er vaak speciale materialen en technieken nodig zijn. Een vergunning bemachtigen voor aanpassingen aan het in- en het exterieur kan op z'n minst problematisch zijn en op z'n slechtst onmogelijk. Aan de andere kant zijn er soms mogelijkheden voor subsidies voor de restauratie van monumenten. Erfgoed dat in principe beschermd zou moeten zijn, staat er echter door de desinteresse van de eigenaar soms verloren bij. Niet alleen in Jisp, maar bijvoorbeeld ook in Wormerveer waar het gemeentelijk monument Jan Dekker op Plein 13 (bijna) een al even desolaat beeld laat zien.

Google Street View