Esther Voet trekt van leer tegen Gaza-moties Zaanstad en Oostzaan

Hoofdredacteur Esther Voet van het Nieuw Israëlietisch Weekblad heeft in een commentaar uitgehaald naar Zaanstad in verband met de aangenomen motie die oproept de aanvallen op Gaza onmiddellijk te beëindigen. 'De stad heeft grote problemen op financieel en crimineel vlak, maar richt zich het liefste op wat 3000 kilometer verderop gebeurt. Nog even en we stellen speciaal voor het Israëlisch-Palestijns conflict een wethouder Buitenlandse Zaken aan,' aldus de in Oostzaan opgegroeide Voet.

Ze heeft niet veel op met Zaandam - 'U weet wel, de stad die in de Tweede Wereldoorlog als eerste Judenrein was' - en met de politiek in Zaanstad: 'Zaandam is historisch gezien links georiënteerd en heeft een grote gemeenschap Nederlanders van niet-West-Europese komaf. Niet verwonderlijk dat de motie daar werd aangenomen,' schrijft Voet. In Oostzaan werd een Gaza-motie met één stem verschil verworpen. Voet vindt het allemaal 'van een lachwekkende symboolpolitiek, het beeld doemt op van een mier die een olifant een stomp probeert te geven'. En ze spreekt van 'anti-Israëlmoties'.

Hard lachen

Dal laatste is wel heel kort door de bocht. De motie in Zaanstad richt zich op het geweld tegen burgers in Gaza en de onvoorstelbare verschrikkingen die daar plaatsvinden, door toedoen van de Israëlische strijdkrachten. De beelden en verhalen uit de Gazastrook raken burgers van Zaanstad en dus ook hun politieke vertegenwoordigers, die het college nu hebben opgedragen om in Den Haag aan te dringen op druk op Israël om de bombardementen te staken en voldoende voedsel, water en noodhulp toe te laten. Maar Voet moet er alleen maar 'heel hard om lachten'. Als je de roep vanuit het hart om een einde te maken aan een oorlog alleen maar dolkomisch vindt, waar sta je dan als mens? 

Hoewel Voet het heeft over 'dezelfde motie' is dat niet het geval. De motie in Zaanstad heeft een compleet andere tekst.