'Eerlijk en veilig' wel degelijk argumenten bij regels Airbnb

De gemeente is de pispaal op Facebook na een bericht over het moeten registreren van vakantieverhuur . 'Verhuur jij je woning? Bijvoorbeeld deze zomer? Het verhuren van je woning aan toeristen moet je registreren bij de gemeente. Zo weten we als gemeente om welke woningen het gaat en kunnen we handhaven dat deze verhuur eerlijk en veilig gebeurt,' liet Zaanstad weten. Dat maakte veel los.

'Eerlijk en veilig' worden als dooddoeners afgedaan om meer geld binnenharken te camoufleren. Het was echter niet 'de gemeente' maar de gekozen gemeenteraad die de teugels bij vakantieverhuur heeft aangetrokken. In delen van de stad bleken de rolkoffers een plaag en het bleef bovendien niet bij incidentele verhuur: woningen werden aangekocht met het specifieke doel om er jaarrond toeristen in onder te brengen. Met de schaarste aan woonruimte was dat nou net niét de bedoeling en dus kwamen er regels voor Airbnb-verhuur: maximaal 30 dagen per jaar en een nachtregister bijhouden zodat die grens ook te controleren is. Hdt betekent ook de administratie bijhouden en toeristenbelasting heffen en afdragen, maar dat moeten mensen met een geregistreerde, bedrijfsmatige Bed & Breakfast ook. Wel zo eerlijk om dat ongelijke speelveld recht te trekken, dus.

Veiligheid

Een B & B moet aan allerlei eisen voldoen, onder meer op het gebied van brandveiligheid en de investeringen kunnen daardoor nogal in de papieren lopen. Ongereguleerde verhuur aanwakkeren door iedereen maar zijn gang te laten gaan is niet bevorderlijk voor de veiligheid: er circuleren genoeg foto's van opeengepropte stapelbedden in slaapkamers, een dubieuze stroomvoorziening, zich opstapelend afval bij woningen met verhuurders op afstand en wat dies meer zij. Wat begon als een sympathiek ogend initiatief om woningeigenaren een zakcentje en toeristen een relatief goedkope slaapplek te geven werd immers al snel een verdienmodel om zoveel mogelijk euro's binnen te hengelen via het aanbieden van logies.

Niet zo moeilijk

In de regelgeving goedwillende verhuurders scheiden van de cowboys is mogelijk door het aantal nachten dat verhuur mogelijk is aan een maximum te verbinden. Niemand koopt een huis om dat 30 dagen per kalenderjaar te kunnen verhuren. En om die grens te bewaken is registratie noodzakelijk. Het is allemaal niet zo moeilijk. De overwegingen van de gemeenteraad: er gaan geen woningen waarin gewoond kan worden meer naar commerciële partijen vermomd als reguliere eigenaren, de eigenaren van B & B's die keurig aan de regels voldoen worden niet langer financieel benadeeld door de illegale concurrentie en de gemeente heeft een beter zicht op het gebruik van woningen, en dus op de veiligheid.

Boete

Mensen die tijdens hun vakantie hun woning willen verhuren kunnen dat nog steeds doen. Mensen die het langer dan 30 dagen per jaar doen niet. Doen ze dat toch, dan kan een forse boete volgen. Gemekker over 'steeds meer regels' is gemakzuchtig zónder eerst de achtergrond van die regels te overdenken. Immers: wie verhuurde zijn huis tijdens de eigen vakantie of stelde een slaapkamer ter beschikking aan betalende gasten tot aan de opkomst van digitale platforms zoals Airbnb? Was er tot die tijd een probleem? Nee, het werd pas problematisch toen vakantieverhuur zich als een olievlek verspreidde en allerlei negatieve neveneffecten kreeg. Daar is nu paal en perk aan gesteld.