De bewonerscommissie Noorderhoofdstraat Krommenie verzet zich tegen de bouw van een aantal woongebouwen met in totaal twaalf appartementen op en langs de achtererven ter hoogte van huisnummer 149, aan het water rond het Agathepark. De communicatie over het project verloopt zeer moeizaam, schrijven de bewoners aan de raad.
In hun brief wijzen ze – en naar eigen zeggen niet voor het eerst – op ‘een aantal belangrijke omissies van het plan’. Afwijkingen van onder andere het bouwbesluit en van het bestemmingsplan, het welstandsadvies en de parkeernota. Maar bovenal vrezen ze voor de leefbaarheid. ‘Wij dachten vroegtijdig te participeren, mee te denken, antwoorden ter verheldering te krijgen en hiermee onnodige extra tijd voor iedereen te besparen; wij wilden snelheid in besluitvorming, duidelijkheid en transparantie,’ aldus het schrijven. Het mocht niet zo zijn. Op 14 april zal de externe hoor- en adviescommissie zijn licht over de afgegeven vergunning laten schijnen, maar hoe de gemeente over de bezwaren in de buurt denkt is de bewoners tot op heden onduidelijk.
Om toch in de aanloop naar die hoorzitting antwoorden te krijgen en daar beter beslagen ten ijs te kunnen komen wenden ze zich nu tot de gemeenteraadsleden. En waarom kreeg de commissie pas drie weken na de vergunningverlening de behorende stukken digitaal toegezonden, waardoor er nog maar drie in plaats van zes weken restten om bezwaren kenbaar te maken? De bewoners vragen zich onder andere af waarom in de omgevingsvergunning niets wordt gezegd over het vervallen van 28 vergunde autoboxen en twee al eerder vergunde parkeerplaatsen, terwijl de parkeerdruk in de krappe Noorderhoofdstraat nu al groot is.
Drie etages met kap
De bewoners willen verduidelijkt zien waarom er op ruimtelijke plannen nog altijd sprake is van de bouw van een eengezinswoning op de locatie Noorderhoofdstraat 149, terwijl het blijkt te gaan om gebouwen van driee woonlagen met een kap ‘en nog wel langs de achtererven van aangrenzende percelen’. Nieuwe ruimtelijke ontwikkelingen zijn volgens het beleid van Zaanstad mogelijk in de linten, dijken en paden, ‘mits de kernwaarden als uitgangspunt worden opgenomen’. Wat zijn dan die kernkwaliteiten en kernwaarden, vragen de bewoners zich af.
‘Kunt u ons verduidelijken waarom er bij deze omgevingsvergunning geen sprake is van het afwegen van de belangen van omwonenden? Is het überhaupt wenselijk om in een historisch belangrijk gebied als de Noorderhoofdstraat waar de leefbaarheid al zo enorm onder druk staat vanwege problemen met de verkeerscirculatie, ook nog eens de achtererven achter dit welstandsbijzondere lint vol te gaan bouwen?’ Verantwoordelijk wethouder Wessel Breunesse is zich van geen kwaad bewust: de bezwaren van ‘een viertal omwonenden’ zijn volgens hem wel degelijk meegewogen bij de vergunningverlening.
Hij houdt zich aan bde regels: ‘Onderdeel van de bezwaarprocedure is dat het besluit en de daartegen gerichte bezwaren worden voorgelegd aan de externe en onafhankelijke bezwaarcommissie ter beoordeling. In dat kader zal eveneens een hoorzitting plaatsvinden waarin partijen al hun punten kunnen toelichten aan de externe commissie. De commissie zal de naar voren gebrachte punten afwegen tegen het genomen besluit. De commissie brengt hierna haar advies uit aan het college, waarna het besluit op bezwaar, met in achtneming van dit advies zal worden genomen,’ schrijft Breunesse op zijn beurt aan de raad.
Te vroeg voor antwoorden
Op de vraag van de bewonerscommissie waarom er niet inhoudelijk op de geuite bezwaren wordt gereageerd antwoordt hij: ‘Omdat de procedure nog loopt en de hoorzitting nog moet plaatsvinden, kan nog niet vooruit worden gelopen op het oordeel van de externe bezwaarcommissie. In situaties waarin er veel bezwaarmakers zijn of waarin maatschappelijke gevoeligheden spelen, worden besluiten in bezwaar voorgelegd aan de externe bezwaarcommissie, juist om een onafhankelijk oordeel te verkrijgen over de juistheid van het besluit.’
Wel gesprekken gevoerd
De gemeente heeft volgens hem meermalen met omwonenden gesproken en hijzelf is op de locatie gaan kijken. ‘Door de ontwikkelaar zijn gesprekken gevoerd met de omwonenden, die hebben geleid tot aanpassingen van het plan maar niet tot de keuze om een bouwplan niet door te zetten. De gemeente is gehouden de aanvraag omgevingsvergunning in behandeling te nemen en te toetsten. Gezien de kwetsbaarheid van het gebied is het van belang dat een heroverweging plaatsvindt, en dat dit op een zorgvuldige wijze gebeurt. De naar voren gebrachte bezwaarpunten zullen aan de orde komen in de daarvoor bedoelde bezwaarprocedure.’ Ook de aanvrager van de vergunning wordt daarbij in de gelegenheid gesteld om het plan toe te lichten en in te gaan op de door de bewoners aangevoerde punten.
