Architect Sjoerd Soeters, heeft een nederlaag geleden wat betreft de bouw van de nieuwe Amsterdamse woonwijk Sluisbuurt op het Zeeburgereiland, waar woontorens tot 125 meter hoog zullen verrijzen. Dat is weliswaar minder dan de aanvankelijk voorgestelde 143 meter, maar het wordt niet de door hem gewenste ‘woonwijk waar de menselijke maat regeert’.
De man die verantwoordelijk is voor de gedaanteverwisseling van het centrum van Zaandam pleitte voor ‘een bouwvorm die niet segregeert, waarbij de rijken in torens wonen en de armen daar beneden, met alle windhinder en schaduwwerking van dien.’ Soeters heeft helemaal niets met een mondaine stadswijk à la Vancouver, waar de inspiratie voor het ontwerp vandaan kwam. Hij maakte een alternatief plan.
Boven het alternatieve plan van Sjoerd Soeters; beneden de woonwijk zoals het Amsterdamse stadsbestuur die vorm wil geven.
In 2019 wordt begonnen met de bouw van zeker 5500 woningen in de Sluisbuurt en al sinds de eerste tekeningen openbaar werden woedt de controverse. Zo maakten de Vereniging Vrienden van de Amsterdamse Binnenstad en het historisch genootschap Amstelodamum maken zich grote zorgen om de grachtengordel, Unesco-werelderfgoed, waar straks de hoogste nieuwbouw in de verte letterlijk bovenuit torent. Die zou te zien zijn vanaf de Herengracht en ook het uitzicht vanuit landelijk Noord zou worden verpest.
Nu de limiet met achttien meter is verlaagd, wordt de zichtbaarheid vanaf de grachtengordel beperkt en blijft de Rembrandttoren (135 meter) de hoogste van de stad. En er zijn vier van de 28 torens geschrapt, waardoor er vanuit Waterland geen massieve wand wolkenkrabbers te zien is, maar ‘een transparant landschap van slanke torens die ver uit elkaar staan‘. Eind deze maand valt de definitieve beslissing.
De Sluisbuurt moet een duurzame, autoluwe, groene wijk worden met een unieke ligging aan het water en een korte afstand tot het centrum. Hij komt op de westelijke punt van Zeeburgereiland, direct tegenover de Oranje Sluizen en het binnen-IJ op wat nu nog een braakliggend terrein van 30 hectare is. In 2020 kunnen de eerste bewoners en ondernemers zich er naar verwachting vestigen. De ontwikkeling gaat in fasen en zal binnen tien tot vijftien jaar zijn voltooid. Dertig procent van de woningen wordt sociale huur.
Voor de Sluisbuurt is het van essentieel belang dat er een fietsbrug komt over het Amsterdam-Rijnkanaal, van de buurt naar Sporenburg of naar het Borneo-eiland. De wijk wordt ontwikkeld als een gebied waar fietsers, voetgangers en het openbaar vervoer prioriteit hebben, wat betekent dat er niet voor iedere woning een parkeerplaats is. Hoe de schaarse parkeerplekken straks worden verkocht of verdeeld is aan de ontwikkelaars en/of verhuurders. Maar ook de plannen voor een fietsverbinding zijn controversieel.
