Puzzel op het fietspad straks nog groter met elektrische steps?

Nederland wil ze hebben; Frankrijk en met name Parijs willen er 't liefst weer vanaf: e-steps.
Nederland wil ze hebben; Frankrijk en met name Parijs willen er 't liefst weer vanaf: e-steps.
Foto: Flickr / Jeanne Menjoulet

Zaanstad krijgt dankzij de deelname van GroenLinks de door die partij zo gewenste fietscoördinator om de gemeente fietsvriendelijker te maken, maar de vraag rijst wat inmiddels het dringendst om een oplossing vraagt nu op het fietspad steeds meer vervoermiddelen om voorrang strijden: stads- en racefietsen, e-bikes, ligfietsen, speed pedelecs, brede bakfietsen, brom- en snorfietsen en wellicht straks ook elektrische steps. Tilburg begint er al mee en Rotterdam introduceert in 2020 de elektrische deelstep als een milieuvriendelijk alternatief voor de auto, hoewel er steeds meer vraagtekens bij het laatste worden gezet.

Een elekrische step is in Nederland pas legaal wanneer deze door de Rijksdienst voor het Wegverkeer is goedgekeurd. Dit betekent dus dat mensen niet zomaar met elke e-step de weg op mogen. De meeste worden door de RDW gezien als een bijzondere bromfiets, wat inhoudt dat een gebruiker zestien jaar of ouder moet zijn en de step verzekerd moet worden. Goed onderzoek doen voor een exemplaar wordt aangeschaft is dus essentieel om ellende te voorkomen. Minister Cora van Nieuwenhuizen van Infrastructuur en Waterstaat is na het Stint-ongeval voorzichting met het formuleren van eisen voor legale e-steps.

Onder meer in Parijs, Antwerpen en Wenen is de elektrische step inmiddels gemeengoed in het straatbeeld – maar in de Franse hoofdstad worden ze inmiddels meer als een plaag dan als een zegen beschouwd. Frankrijk is er klaar mee, schrijft RTL Z: onlangs viel bij een verkeersongeluk met een deelstep opnieuw een dode. Staatssecretaris van Transport Jean-Baptiste Djebbari heeft laten weten dat er nieuwe regels moeten komen die ‘leiden tot verantwoord gebruik en het herstel van een gevoel van rust voor de meest kwetsbaren: de ouderen, kinderen en gehandicapten’. De afgelopen tijd zijn zeker vijf andere verkeersdoden in Frankrijk toegeschreven aan de step.

Ongeacht de toekomst van de e-step in Nederland krijgt de straks in functie tredende fietsfunctionaris te maken met het gegeven dat fietspaden worden gebruikt door mensen met sterk wisselende snelheden. TNO pleitte in 2013 voor inhaalstroken op fietspaden voor met name racefietsers op plekken waar verbreding van het hele fietspad niet mogelijk is. Inmiddels zijn racefietsers echter al lang niet meer de enige ‘hardrijders’ op fietspaden. De Fietsersbond is geen voorstander van een andere mogelijke oplossing voor de frictie tussen snelle en langzame gebruikers van het fietspad: een maximumsnelheid. Voor snorfietsen en speed pedelecs is die er wel en bij gewone elektrische fietsen stopt de ondersteuning bij 25 kilometer per uur. En zo’n gebod is niet te handhaven. Althans nu niet meer. In 1921 werd een poging ondernomen om in de Amsterdamse Leidsestraat de snelheid van fietsers te begrenzen tot twaalf kilometer per uur, gelijk aan die van een stapvoets lopend paard. Een verkeersagent vatte post aan het begin van de straat en een collega 100 meter verderop, en op een teken van de eerste drukte de laatste een stopwatch in om te snelheid vast te stellen. Wie te hard reed blijkens deze oervorm van trajectcontrole kreeg een bekeuring, zo is te lezen in het boek De Fietsrepubliek van Pete Jordan.

Suffragette Lady Florence Norman in 1916 gemotoriseerd op weg naar haar kantoorbaan in Londen.

 

 

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen