Democratisch Zaanstad vindt dat sociale huurwoningen die definitief verlaten zijn door de bewoners nadat er een wietkwekerij is aangetroffen niet voor een bepaalde tijd gesloten dienen te worden. Deze bestuursrechtelijke maatregel die een burgemeester kan treffen voor drugspanden – en die door Jan Hamming ook met regelmaat wordt toegepast – roept bij DZ sowieso de vraag op of niet de verkeerden er de dupe van worden.
Bij het sluiten van panden zijn de daders vaak gevlogen, maar draait de verhuurder voor alle schade op. Dat is zeer terecht wanneer de eigenaar door laksheid of een andere vorm van ‘eigen schuld dikke bult’ in die situatie terecht is gekomen, maar wat als hij er alles aan heeft gedaan om de betrouwbaarheid van de huurder te controleren en alsnog met een hennepdelict wordt geconfronteerd? En verplaatsen criminelen zich niet gewoon naar een andere locatie en laten de verhuurders achter met de schade en een slechte naam?
Bewijslast bij eigenaar
Vaste rechtspraak is dat een pandeigenaar moet kunnen bewijzen dat er onderzoek naar de huurder is gedaan. Dat is een omkering van de bewijslast waardoor de verhuurder van meet af aan met 1-0 achterstaat, aldus DZ. De vragen die een rechter stelt bij de beoordeling van de situatie zijn onder meer:
- Heeft de verhuurder het verhuurde (al dan niet meerdere malen) gecontroleerd?
- Is er een schriftelijke huurovereenkomst, een kopie van het identiteitsbewijs van de huurder, een salarisstrook en/of een uittreksel uit de Gemeentelijke Basisadministratie om aan te tonen dat een huurder daadwerkelijk is ingeschreven op het adres (voor zover het om een woning gaat)?
- Is de huur contant of per bank ontvangen?
- Was de hennepkwekerij op een relatief eenvoudige wijze te ontdekken (waren er bijvoorbeeld aan de buitenzijde van het verhuurde al indicaties voor aanwezigheid van een hennepkwekerij)?
- Hebben we te maken met een professionele of een particuliere verhuurder?
- Is er een deugdelijke administratie bijgehouden van de ontvangen huurbedragen?
Is dit allemaal niet gebeurd, dan is de uitkomst helder. Maar wat als wel aan alle voorwaarden is voldaan, het om een legitieme huurder leek te gaan en achteraf is gebleken dat alle op het oog overtuigende bewijsstukken van leugens en bedrog aan elkaar hingen? Een verhuurder die dat overkomt zal zich wel tweemaal bedenken voor hij zijn pand – na afloop van de geslotenverklaring, eventuele herstelwerkzaamheden, het opnieuw afsluiten van een energiecontract en andere dure en tijdrovende ingrepen – weer in de etalage zet en mogelijk besluiten het vastgoed te verkopen. Om over de openbare veroordeling nog maar te zwijgen.
Sluiting en onteigening vastgoed [drugspanden] middels Wet Damocles steeds kritischer getoetst @SBWHnl is gespecialiseerd in het civiel rechtelijk bijstaan van eigenaren die slachtoffer zijn geworden van illegale hennepteelt en woonfraude [email protected]
https://t.co/sD3yfr4q8b pic.twitter.com/RshxvttWWx— SBWH (@SBWHnl) February 21, 2019
Wat Democratisch Zaanstad ook huiverig maakt is dat elke burgemeester zijn eigen beleid kan uitstippelen wat betreft de duur van de sluiting, waardoor verhuurders in verschillende gemeenten voor dezelfde feiten met wisselende sancties te maken krijgen. De partij zou graag zien dat daarover een gesprek ontstaat tussen gemeenten.
Wat als gemeente de verhuurder is?
Daarnaast wil fractievoorzitter Juliëtte Rot onder meer weten om hoeveel panden het tot nu toe ging en wat dat voor gebouwen waren, hoe de procedure in elkaar zit als het een gemeentelijk pand betreft waar een kwekerij wordt aangetroffen, of er niet harder op de kwekers zelf zou moeten worden gejaagd en of Zaanstad niet zou moeten beschikken over een bezwaar -en beroepsprocedure voor belanghebbenden die met een sluiting gecontronteerd worden. De laatsten kunnen overigens nu al terecht op de website drugspand.nl met vragen en voor ondersteuning.
