Zoals gebruikelijk wordt deze maand de Februaristaking in 1941 herdacht in Zaandam, op maandag 26 februari in het Zaantheater. De staking die op 25 februari begon in Amsterdam en zich op 26 februari uitbreidde naar onder andere de Zaanstreek was de eerste grootschalige verzetsactie tegen de Duitse bezetter in Nederland.
De staking was het enige massale en openlijke protest tegen de Jodenvervolging in bezet Europa. Aanleiding waren de eerste razzia’s in Amsterdam waarbij honderden Joodse mannen opgepakt werden. Het programma van de herdenking begint om 09:50 uur (inloop vanaf 09:30 uur) met een welkom door voorzitter Rina Schenk van het 4 en 5 mei Comité Zaanstad, gevolgd door het luiden van de klankschaal van het Mensenrechtenmonument en om 10:00 uur één minuut stilte.
Bloemen van tevoren melden
Na de bloemlegging door burgemeesters en andere organisaties gaat het gezelschap terug naar de foyer van het Zaantheater voor een muzikaal intermezzo door Muziekfabriek van Dijk, een toespraak van burgemeester Jan Hamming, gedichtenvoorgedragen door leerlingen van De Dijk Oost, muziek van de dertienjarige violiste Luca Knol, een toespraak van het scheidende hoofd van het Gemeentearchief Frans Hoving en opnieuw muziek van Muziekfabriek van Dijk. Het officiële gedeelte wordt rond 11:15 uur afgesloten. Wie voor een organisatie bloemen te leggen wordt verzocht zich voor 20 februari aan te melden via een e-mail naar [email protected].
Op de Internationale Vrouwendag op 8 maart is er vanaf 11:00 uur een eerbetoon aan Hannie Schaft, als symbool van het vrouwenverzet en als strijdster tegen racisme, fascisme en discriminatie. Aanwezigen worden bij het monument aan de Westzijde 39 in Zaandam verwelkomd door Machteld Reitmaier en spreker is Hans Kuyper, beiden als vertegenwoordiger van de Hannie Schaft werkgroep. Ook leerlingen van de Hannie Schaftschool leveren een bijdrage en er wordt een minuut stilte in acht genomen. Graag voorafgaand aan de plechtigheid even bij Reitmaier aangeven namens welke organisatie bloemen worden gelegd.
Geen meisje maar vrouw
Kuyper vindt dat het tijd wordt om af te rekenen met de benaming ‘meisje met het rode haar’: ‘Hannie Schaft was een volwassen vrouw toen ze door de nazi’s werd vermoord.
En in de laatste jaren van haar leven had ze meer ingrijpende gebeurtenissen meegemaakt dan menigeen die veel ouder mocht worden. Toch werd ze door de bezetter aangeduid als ‘das Mädel’ en ruim tien jaar later maakte Theun de Vries haar voor altijd een meisje met de titel van zijn beroemde roman. Het wordt tijd om die kleinerende houding te laten varen en voortaan te spreken van ‘de vrouw met het rode haar,’ beroogt hij.
