Het nieuwe college lijkt zich in eigen voet te hebben geschoten met een promotiefilmpje naar aanleiding van de aftrap van de 150 dagen-toernee door de gemeente. Na De Orkaan dook gisteren De Dagelijkse Standaard op het filmpje van ‘gemeentejournalist’ Floortje van der Vlist, dat op 3 augustus online kwam.
De term ‘gemeentejournalist’ werd gebruikt door De Orkaan, en stond niet in de tekst die de gemeente onder de YouTube-video plaatste. Die luidt: ‘In Taets op het Hembrugterrein verzamelden zich op dinsdag 17 juli zo’n 200 stadgenoten en daarmee was de zaal bomvol. Een kersverse wethouderploeg presenteerde zich aan de hand van korte filmpjes en kreeg een aantal vragen vanuit de zaal en van het mediapanel. Hoe dat ging? En wat bezoekers ervan vonden? Dat zie je hier!’
Van der Vlist stelt zichzelf op LinkedIn voor als een ‘onafhankelijk film/video/documentairemaker en camjo’ met de nodige ervaring: ‘Ik maak video’s voor een breed scala aan opdrachtgevers; van KWF Kankerbestrijding en LindaTV, tot AvroTros, het Oranje Fonds en diverse instellingen en gemeenten (Zaanstad, Purmerend, Medemblik).’ Ze schrijft beschikbaar te zijn als ‘free-lance journalist, verslaggever, item-regisseur, editor (en eventueel camera (GH4))’.
De gemeente Zaanstad huurt haar in als videoproducent, zo is daar ook te lezen, voor filmpjes voor Twitter, Facebook en het gemeentelijke videokanaal op YouTube.
Dat Zaanstad als opdrachtgever deze producties niet ziet als journalistieke uitingen lijkt ons overduidelijk: niemand betaalt ervoor om zichzelf op sociale media eens flink onderuit te laten halen en logischerwijze was de opdracht om de bestuurders goed uit de verf te laten komen duidelijk voor Van der Vlist. Het werkje wordt echter ook niet als een journalistiek en dus kritische productie aan de man gebracht: er is een promo gemaakt die zo schaamteloos een verkooppraatje is, dat bij ons de term ‘gemeentejournalist’ nooit opgekomen zou zijn. Maar kom nou weer eens van dat verhaal af, als gemeente.
Onwenselijke ontwikkeling
Het rumoer dat nu is ontstaan toont echter wel iets anders aan: als freelance journalisten met hun eigenlijke werk door de slechte betaling het hoofd niet boven water kunnen houden en noodgedwongen uitstapjes maken naar commerciële opdrachten, dan vervaagt de grens tussen journalistiek en marketing steeds verder. Tot er straks helemaal geen ‘echte’ journalisten meer over zijn. En dat is vooral op lokaal niveau een zeer onwenselijke ontwikkeling.
